زهرا یاربی در ۱۳۶۸ در شهر شیراز متولد شد؛ مادرش در کسوت پرستاری به بیماران خدمت میکرد و پدرش از فرهنگیان شیراز بود. زهرا در پنج ماهگی پس از تولد به بیماری نادری به نام «آنمی مگالوبلاست» (حساس به تیامین) مبتلا شده بود ولی با مراجعه مکرر به پزشکان، آنان بیماریاش را در دو سالگی تشخیص داده بودند. این زمان دیر شده و زهرا به ناشنوایی مبتلا شده بود. در صورتی که با چند قرص ویتامین ب و تأمین ویتامین بدنش میتوانستند مانع پیدایش این عارضه شوند.
متأسفانه درصد قابل توجه از معلولیتها در ایران به دلیل کم کاری یا فقدان وظیفه شناسی یا عدم تجربه و دانش لازم کادر پزشکی اعم از پزشکان معالج، پرستاران پدید آمده است تأسفآورتر اینکه کسانی که یک عمر بر اثر یک سهل انگاری باید مشکلات معلولیت را بر دوش بکشند، تحت هیچ نظام حمایتی، قضایی، درمانی، بیمهای قرار نمیگیرند. چون قوانین و ضوابط جامع وجود ندارد و یا مدیران اراده بر حمایت ندارند.