شروع مهم است. آغاز، حائز اهمیت است. چند قدم اول بسیار مهم هستند، اما مهمترین نیستند. طبق مطالعات، ۹۲ درصد از اهدافی که هنگام سال نو تعیین میشوند، با شکست مواجه میشوند. هر ماه ژانویه، مردم با امید و دلهره شروع میکنند، و معتقدند که این سال نو همان سالی است که به واقع برایشان یک شروع جدید است. گرچه سال ۱۰۰ درصد شروع میشود، ولی فقط ۸ درصد کارها به پایان میرسند.
آیا میدانید چه چیز اهمیت بیشتری دارد؟ آیا میدانید چه چیزی باعث میشود شروع کار، احمقانه و آسان و تقریبا ناچیز به نظر برسد؟ جواب این سوال، "پایان" است.
بیشتر ما بخش عمدهی زندگی خود را صرف اما و اگرها میکنیم. تصور میکنیم، رویا میبافیم و امید داریم.
و یک هفته به یک ماه تبدیل میشود و یک ماه به یک سال تبدیل میشود.
هدف از بین نمیرود. ما فکر میکنیم که ممکن است غبار زمان آن را بپوشاند و همه چیز را فراموش کنیم، اما این اتفاق نمیافتد. هدفی که تحقق نیافته ممکن است کمرنگ شود، اما هرگز تیره و تار نمیشود. اهدافی که از پیگیریشان خودداری میکنید محو نمیشوند، بلکه به شکل اشباحی در میآیند که شما را شکار میکنند.
اگر میخواهید کاری را به اتمام برسانید، باید تمام سعی خود را بکنید تا بلافاصله از شر کمالگرایی خود خلاص شوید. باید سرگرمی داشته باشید، اهداف خود را نصف کنید، چیزهایی را که میخواهید به دست بیاورید و چند فعالیت محدود دیگر که فکر میکنید اولویت ندارد را انتخاب کنید.
آغاز کردن سرگرم کننده است، اما آینده به پایان دهندهها تعلق دارد.