آخرین باری که شنیدید یک سیاستمدار، پزشک یا دادستان بگوید «من اشتباه کردم، تقصیر من بود» کی بوده؟ آخرین باری که خودتان چنین جملهای را بر زبان آوردید چطور؟
«سیاستمداران بارزترین نمونههای کسانی هستند که خودشان را توجیه میکنند، و برای همین است که چنین مثالهای گل درشتی از میانشان در میآید. هنر استفاده از فعل مجهول برساختهٔ خودشان است؛ وقتی خفتشان میکنی و دیگر راه فرار ندارند، به زور و زحمت خطایشان را میپذیرند اما مسئولیتش را به عهده نمیگیرند. بله، بله، اشتباهاتی صورت گرفت، ولی من نبودم، دستم بود، تقصیر آستینم بود، و از بردن نام آن آستین هم معذورم!... ما از این رفتار سیاستمداران شگفتزده میشویم، جا میخوریم یا وحشت میکنیم، غافل از اینکه خودمان هم دست کمی از آنها نداریم...»
چرا اینقدر اصرار داریم باورهای بیاساس، تصمیمهای غلط و آسیبهایی را که به دیگران زدهایم توجیه کنیم؟
چرا ریاکاری دیگران را خیلی راحت میبینیم اما دورویی و ریاکاری خودمان به چشممان نمیآید؟
آیا همهٔ ما دروغگوییم یا واقعاً خودمان هم داستانهای خودمان را باور میکنیم؟
کرول توریس و الیوت ارونسن، نویسندگان کتاب «کی بود کی بود؟»، که سالها در حوزهٔ روانشناسی اجتماعی مطالعه و تحقیق کردهاند با مثالهایی تکاندهنده از رخدادهای واقعی، به ما نشان میدهند که چرا پذیرش اشتباه اینقدر برایمان دشوار است. توضیح میدهند ذهنمان با چه ترفندهایی به ما کمک میکند تا خودمان را موجه و برحق بدانیم و چطور حافظهٔ ما هنرمندانه خاطراتمان را تحریف میکند تا به تصویر خوبی که از خودمان داریم خدشهای وارد نشود.
مراقب باشید! بعد از خواندن این کتاب شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت اشتباههایتان به راحتی قبل نخواهد بود!
این کتاب بی نظیر و فوقالعاده ارزشمند ه، کتابی سراسر مثال از اتفاقات واقعی که زیر ذره بین پژوهش علمی میره و تحلیل های کاربردی و مهمی رو نویسنده با مخاطب مطرح می کنه. شنیدن این کتاب رو به همه پیشنهاد میکنم به خصوص روان شناسان ، پزشکان، مشاوران، قضات و در کل کسانی که تصمیمات روزانه شون اهمیت و ارزش اجتماعی داره و ممکنه اشتباهات شون باعث نابودی زندگی انسان دیگری بشه!
1
وقتی نمونه رو گوش دادم به این نتیجه رسیدم که وقتمو روش نزارم ،حتما قبل از خرید نمونه شو گوش کنین کتابی نیست باب دل همه باشه
1
واقعا راوی یه کاری کرد که نخرم کتاب رو و اصلا تمایلی برای خودنش نداشته باشم، حتما نمونه رو گوش کنید
1
خوانش کتاب اصلا خوب نیست راوی خیلی بد وسط جمله ها نفس میکشه و تمرکز آدم بهم میخوره