درباره سازوکارهای ارزیابی شایستگی سرمایه های انسانی
پیتر دراکر معتقد است هیچ سازمانی نمیتواند کاری بیش از توانایی کارکنانش انجام دهد. بنابراین میتوان گفت فلسفه وجودی یک سازمان، انسانها هستند و بدون شک نیروی انسانی شایسته، محور بهرهوری و به عنوان یک سرمایه مهمترین عامل ایجاد و توسعه ارزش و کسب مزیتهای رقابتی پایدار میباشد. بدون تردید هزینههای ناشی از عدم انتخاب و بکارگیری کارکنان شایسته قابل توجه میباشد به گونهای که تحقیقات نشان میدهد بهترین برنامهها و اقدامات و حتی سرمایهگذاریها، قادر نخواهند بود یک انتخاب غلط نیروی انسانی و ضرر و زیان ناشی از آن را جبران نمایند!!! شایستگی، تصویری از یک انسان رشدیافته را نشان میدهد که برای انجام یک کار، آمادگیهای کامل را از هر جهت (دانش، مهارت، رفتار، توانایی) داشته باشد. در واقع شایستگیها ارائه دهنده الگو و استانداردی هستند که بیانگر قابلیت منحصر به فرد و عملکرد برتری است که ارزش و تمایز ایجاد مینماید. بنابراین شایستگی های مورد نیاز حال و آینده باید شفاف و واضح و به شیوهای ساختارمند تعیین، تعریف و مدلسازی شوند و با سازوکارها و روشهای مناسب، کارا و اثربخش مورد ارزیابی، سنجش و توسعه قرار گیرند تا بتوانند با پاسخگویی مناسب به تغییر و تحولات محیطی، ضمن همسویی و یکپارچگی با ارکان راهبردی و جهتساز سازمان باعث تحقق اهداف و استراتژی ها شوند. در این کتاب تلاش شده است، با توجه به اهمیت و ضرورت موضوع و نوپا بودن رویکرد شایستگی در مدیریت سرمایه انسانی در کشورمان، با بهرهگیری از رویکرد فرآیندی و همسویی استراتژیک، مبانی کاربردی و روشهای ارزیابی شایستگی سرمایههای انسانی به صورت گامبهگام و به بیان و روشی ساده و قابل کاربرد برای تمامی سازمانها و کسبوکارهای کوچک و بزرگ و مدیران و کارشناسان حوزه منابع انسانی تشریح گردد.