در این کتاب، داستاننویسانی توانمند از سراسر ایران گِردآمدهاند. زمانِ داستانها بیشتر امروزِ ماست و مکانشان به تنوعِ زادگاهِ راویان. از چهارصدوپنجاه داستانی که از سی استانِ کشورمان، به دستمان رسید، از صدوچهل اثری که بر میزِ داوری چیده شدند، از ۱۵ اثری که تقدیر شدند و جایزه بردند برخی و بیشتر، در این کتاب آمدهاند. نخستینگامهای این جشنوارهی ملی با روضهی وجدانسوزِ آبکُشی به دستِ مردمان (خودمان) آغاز شد اما در روزهایِ تحویلِ سال، با فریادِ سیلآسای آب در برخی استانها پایان یافت. شوخیِ تلخِ حضرتِ آب، ما را در نوشتن از ساحتش، پُرانگیزهتر کرد. گیرم دلبری کردنش اینگونه اسباب دردسر باشد!