وجه مشترک اغلب این داستانها، تصویرسازی واژگان از تلخیها و شیرینیهای جنگ برای مخاطب است. تلخیهایی نظیر مرگ و اسارت و مهاجرت و جراحت و شیرینیهایی مانند رشادت و شجاعت و عزت و غیرت. اما هر چه از سالهای جنگ دورتر میشویم، به آثاری هم بر میخوریم که از زوایای جدیدتری به این رخداد هشتساله پرداختهاند. شاید دلیل این نوع نگاه، تبعات بلندمدت جنگ باشد که حالا چند سال پس از پایان جنگ و حتی تا نسلهای آینده، نمود پیدا کرده یا در جای جای ذهن نویسندگان تبلور مییابد. دوازده داستان کوتاه «محمد بکایی» از جمله این داستانهاست که در مجموعه «سرِ پیچی از پیچهای هزار چم» تصاویر تازهای را از دوران جنگ خلق و گرد آورده است...