فرمت محتوا | mp۳ |
حجم | 650.۳۳ مگابایت |
مدت زمان | ۱۱:۲۸:۲۵ |
نویسنده | کازوئو ایشی گورو |
مترجم | مهدی غبرائی |
راوی | راضیه هاشمی |
ناشر | ماه آوا |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۰/۰۲/۱۳ |
قیمت ارزی | 9 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
دومین باره که کتابو گوش میکنم. چیزی که در نحوه روایت داستان برام جالبه اینه که با اینکه با یک داستان غیر عادی سر و کار داریم نویسنده درباره پیشفرضهای داستان هیچ توضیحی نمیده و اساسا فرض رو بر این میذاره که این نوع مراکز و پرورش این نوع انسانها با این اهداف، یک امر عادی و بینیاز از توضیح و تبیینه. همین باعث میشه فضای داستان خیلی عادی و ملموس و پذیرفتنی جلوه کنه. از طرف دیگه نویسنده هیچ قضاوت اخلاقی مستقیمی نمیکنه و داستان رو به ورطه شعارهای بشردوستانه نمیکشه. اما این حضور حداقلی نویسنده سوالهایی رو هم بیجواب میذاره که الزاماً نیاز به جواب دارن. مثلا چی بر سر غریزه بقای این افراد آوردن و چطور موفق شدن این غریزه نیرومند یا نیرومندترین غریزه رو طوری سرکوب کنن که یک اهداکنندهی رو به انتها از یه مددکار که شانس بقای بیشتری داره میپرسه چرا درخواست نمیدی برات احضاریهی اهدا کردن بفرستن؟ چطور میتونی این شرایطو تحمل کنی و خسته نشی؟ به نظرم رسیدن به چنین سوالی نیاز به مقدمات فراوانی داره که در داستان نیست یا خیلی کمرنگه.
مترجم محترم از بعضى اصطلاحات عجيب و نه چندان متعارف (بجاى اصطلاحات متداول تر هر چند با معنى يكسان) به كرات و بارها استفاده كرده است كه همين موجب نامأنوس شدن بعضى قسمتها شده است. مثلاً براى قسمتهايى كه خنديدن اتفاق افتاده از "هِرّه و كِرّه" يا "هِرّه كردن" چندين بار استفاده شده كه تعادل متن و انتقال مفهوم رو بصورت متداول و متعارف ، خدشه دار و نتيجتاً نامأنوس كرده است..به عبارتى ذهن خواننده يا شنونده رو از فرمت روانِ مسير و همراهىِ نرم و بدون دست انداز خارج كرده و يكجورايى مثل سرعت گير، حركت رو كند يا شوكى كه فاز روايى رو گاهاً تغيير ميده...
کتاب داستان نسبتا جذابی داشت. من لذت بردم هر چند غمناک بود ولی آدم رو به تفکر عمیق وا می داره و باعث میشه قدر چیزهایی که خیلی مهم و اساسی هستند اما چون همواره بوده اند برایمان بدیهی و پیش پا افتاده به نظر آمده اند، را بیشتر بدانیم. صدای راوی هم خوب بود و روان می خوند.
اجرای بسیار خوب و روان با کمترین تپق و اشتباه بسیار لذت بردم و شنیدنش را توصیه میکنم اینکه ترجمه چقدر با متن همخوان است و به آن وفادار نمی دانم اما بسیار خوب است و روان. و اما داستان واقعا تاثیر گذار است و با اینکه آرام آرام میفهمی که کاملا تخیلی است با این حال تا مدتها درگیرش هستی و رهایت نمیکند.
داستان جذاب و دوست داشتنی اما غم انگیز گروهی از انسان پرورش داده میشوند برای نجات انسان های دیگر انسان هایی که انسانیتشان نادیده گرفته میشود و انها در زندگی مبهم خود ،سعی در پذیرش دارند. من داستان و روایت خیلی دوست دارم و خواننده واقعا عالی کار کرده است و حتما پیشنهاد میکنم.
کوتاه مینویسم؛ بمونه به یادگار: "چرا از این احساس کاملا شخصی، کلافهکننده و خام که زندگیمان هرگز به صورتی که میتوانسته باشد درنیامدهاست، نمیترکیم؟ چرا یک روز صبح بیدار نمیشویم و گریان و نعره زنان به خیایان نمیریزیم و همه چیز را خرد و ویران نمیکنیم؟"
داستان که حرف نداره، هم به لحاظ تکنیک هم درون مایه و هم انسجام درونی و بیرونی اش، اصلا ایشی گورو عالیه اما خوانش بی نظیر بانو هاشمی هم فوق العاده ترش کرده. من که رسما عاشق این گوینده نازنین شدم با انبوه کتاب های رایگان و انتخاب های خوبشون.
تصور اینکه انسانها و کودکانی در جای، جای کره زمین وجود داشته باشند که هز آنها برای بهبود طولانی شدن عمر عده ای دیگر استفاده میشود، عذاب آور بود، کودکانی که عشفق ، دوست داشتن و زندگی رو باور نداشته باشند، نا عادلانه بود
مطمئنا توی لیست ده کتاب برترم قرار نمیگیره.. شاید اگر یه دوست این کتابو بهم نداده بود هیچوقت نمیخوندمش.. سرعت پیشرفت داستان پایینه و حتی توی اوج و کلایمکس داستان هم هیجانی نمیگیرتت.. به عنوان داستان کوتاه کتاب بهتری میشد تا رمان
انگار نوشته های یک بچه دبستانی بود. خیلی افتضاح و حوصله سر بر بود. خانم راضیه هاشمی شما صدای خوبی دارید و گوینده خوبی هستید فقط اینکه صدای شخصیت های مختلف رو با تفاوت بیشتری ادا کنید.