کتاب "نادرشاه در فتح قندهار" نگاهی به اوضاع سیاسی و نظامی ایران در حوالی زمان به قدرت رسیدن نادرشاه در ایران دارد که افغانهای ساکن در ایالت قندهار در اواخر دوران صفوی برای مدتی ایران را صحنه تاخت و تاز خود کردند و با روی کار آمدن نادرشاه پس از تحمل چندین شکست خفتبار و با قبول تلفات بسیار سنگین دوباره زبونانه به قندهار بازگشتند ولی باز دست از شورش و سرکشی برنداشتند تا اینکه نادرشاه به قندهار لشکرکشی نمود و با فتح و تسخیر قندهار آنان را برای همیشه بر جای خود نشاند.
- در قسمتی از مقدمه این کتاب میخوانید:
ضرب المثل معروفی است که کسی به دیگری میگوید "مگر به سفر قندهار میروی؟"برخی بر این باورند که این ضربالمثل برگرفته از تدارکات وسیع نادرشاه و تجهیز سپاهی بزرگ برای انجام سفری طولانی و پرمخاطره و تصرف دشوار قندهار به دست وی بوده است....
هرچند نادرشاه در پهنهی گستردهی ایران پیروزیهای چشمگیر و درخشانی داشته که او را لایق لقب امپراتور شرق کرده و شاهان متعددی را از تخت به زیر کشیده و با بخشیدن دوبارهی تاج به آنها خود را لایق القاب تاجبخش و شاه شاهان نموده است ولی یکی از پیروزیهای وی که از جنبهی راهبردی و امنیتی برای ایران آن روزگار اهمیت فراوانی داشته و مقدمهای برای لشکرکشی و فتح هندوستان به شمار میآید فتح شهر راهبردی قندهار و تسخیر دوبارهی افغانستان است. هر چند قندهار به لحاظ اهمیت اقتصادی، نظامی و راهبردی آن در طول تاریخ بارها دست به دست شده و خصوصا در دوران پیش از نادر یعنی در دوران صفویان که با گورکانیان هند همزمان بودهاند بارها توسط این دو دولت مورد تهاجم و تصرف قرار گرفته که البته اغلب اوقات تحت تصرف و حاکمیت ایران بوده است ولی همواره کانون شورشها و تهاجمهای متعددی به کشورهای مجاور یعنی ایران و هند بوده و افغانهای ساکن در آن دیار برای زیاده خواهی و استقلال طلبی تلاش میکردند.
فتح قندهار در دورهی نادرشاه که جانشین صفویان شده بود نه به سان فتوحات بزرگ شاهان صفوی در قندهار حمله به شهری بود که مورد اشغال بیگانگان گورکانی باشد بلکه به مفهوم خشکاندن ریشههای شورش و سرکشی افغانهای جنایتکار شکستخورده در قندهار بود که هنوز شاخ و شانه میکشیدند و در برابر بزرگ مردی چون نادر گزافه گویی می کردند و نادر در فتح قندهار نه با ازبکان ماوراءالنهر و نه با گورکانیان هند بلکه با افغانهایی میجنگید که قومی ایرانی تبار بودند و قرنها در ایالت قندهار و دیگر ایالتهای افغانستان در زیر پرچم پرافتخار ایران زندگی میکردند و آنجا را خانهی خود میدانستند و این فتح قندهار را بر نادرشاه بسیار سخت و دشوار میکرد و این چنین بود که نادرشاه پیش از حرکت از اصفهان تدارکات وسیعی فراهم آورد و در راس سپاهی عظیم حدود یکصد هزار نفر روانهی قندهار شد.