همه ساله در جهان میلیونها حیوان در آزمایشات مختلف علمی مورد استفاده قرار میگیرند. آنها مسموم میشوند، سوخته میشوند، در معرض بسیاری از بیماریها قرار میگیرند، فلج میشوند، کور میشوند، در گرسنگی به سر میبرند، دچار آسیبهای مغزی میشوند که همه اینها تحت عنوان علم و کمک به پیشرفت جامعه بشری صورت میپذیرد.
میلیونها حیوان جهت مصرف خوراکی در جهان کشتار میشوند. بیشترینِ این حیوانات در تراکمهای بالا نگهداری میشوند، و به هیچ وجه از هوای پاک برخوردار نبوده و خیلی از آنها حتی نور آفتاب را هم نمیبینند. آنها به شدت به بیماریها و آنتیبیوتیکهایی که به صورت معمول جهت سرکوب بیماریهای عفونی مورد استفاده قرار میگیرند، حساس هستند و هیچگاه احتیاجات روزمره آن ها برای زندگی سالم و بدون استرس در نظر گرفته نمیشود.
حیوانات درد را حس میکنند و در مواجهه با جدائی از فرزند و خانواده خود دچار افسردگی میشوند. آن ها حق دارند که با ملاحظات کامل در هنگام بیماری از امکانات درمانی برخوردار باشند و از هر سوء استفاده در امان باشند.
در دنیای امروزی حتی جایگاه زندگی آن ها نیز دائماً مورد تهدید قرار گرفته و هر روزه با بهانه بهره وری بیشتر با پروژه های به ظاهر علمی، شرایط زندگی را برایشان سخت تر میکنند. آنها هنوز هم برای سرگرمی در سیرکها و باغ وحشها به کار گرفته میشوند و فراتر از این به عنوان ورزش، مورد انواع شکارهای بیرحمانه نظیر بزکشی و گاوبازی قرار میگیرند. هر عقل سلیم و دوستدار محیط زیست باور دارد که حیوانات این حق را دارند که در آرامش زندگی کنند، جایی که تمامی زندگیها مورد احترام هستند و همه بیرحمیها به حداقل رسیده باشند.
نگرانی درباره حقوق و رفاه حیوانات مبحث جدیدی نیست. رفاه یک حیوان یعنی توجه به کیفیت زندگی او که شامل سلامت، شادی و طول عمر بیشتر است. بسیاری براین باورند که حیوانات با دیدن زجر و ناراحتی صاحبانشان دچار ناراحتی میشوند. برخی از تمایلات حسی انسانها، نیازی به دلیل و توضیح ندارد. حیوانات زبان تشکر و یا شکوه و گلایه ندارند ولی روحی حساس دارند پس ما در قبال این روح مسئول هستیم. با این مقدمه در کتاب حاضر در جهت حمایت از این آفریدگان نازنین و ارزشمند، به دنبال بررسی این موضوع هستیم که حیوانات در ایران و کشورهای پیشرفته دارای چه حقوقی هستند و اسناد بین المللی در این زمینه چه عملکردی داشته اند.