نویسنده در این کتاب با رویکردی معرفتشناسانه، علوم قرآنی و چیستی آن؛ سیر تاریخی، ردهبندی و روششناسی هر یک از علوم را بررسی کرده است. در این مسیر ملاکهای ردهبندی علوم قرآنی (موضوع؛ ترتیب تاریخی؛ قوای ذهنی؛ طبیعی و کتابخانهای) را به تفصیل و از دیدگاه دانشمندان اسلامی همچون «فارابی»؛ «ابن خلدون» و «قطبالدین شیرازی» توضیح داده است. همچنین با مروری بر روششناسی علوم اسلامی (عقلی، نقلی، شهودی) اثبات کرده است در علوم قرآنی به دلیل تنوع و کثرت موضوعات، روش پژوهش ترکیبی از کارآیی ضروری برخوردار است. شایان ذکر است بدین منظور در کتاب اقسام روششناسی علوم قرآنی مورد بحث واقع شده است.