کتاب طبقات الاطباء و الحکماء نشر انتشارات دانشگاه تهران

طبقات الأطباء و الحکماء، اثر ابوداوود سلیمان بن حسان اندلسی، معروف به ابن جلجل است که آن را در سال 377ق، به زبان عربی تألیف نموده و پیرامون تاریخ حکماء و پزشکان و فیلسوفان از هرمس تا دوران معاصر ابن جلجل می‌باشد. ابن جلجل این کتاب را به درخواست و خواهش یکی از بزرگان اندلس که چنان‌که خود اشاره کرده، از امویان و فرزندان خلفای آن دیار بوده، تدوین کرد و آن را در آغاز سال 377ق، به انجام رسانید. این کتاب، مهم‌ترین اثر ابن جلجل است که در منابع گوناگون به نام‌های مختلف، مانند «اخبار اطباء الاندلس»، «اخبار الاطباء و الفلاسفة» و نیز به‌عنوان کتابی کوچک درباره تاریخ حکماء آمده است، ولی با توجه به آنچه پیش از این گفته شد، به نظر می‌رسد که «طبقات الاطباء و الحکماء» که ابن ابار از آن یاد کرده، نامی‌باشد که خود مؤلف برگزیده است. برخی از محققان احتمال داده‌اند که این کتاب، پس از «تاریخ الاطباء» اسحاق بن حنین، کهن‌ترین مجموعه شرح حال پزشکان به زبان عربی است، اما فؤاد سید لااقل 7 کتاب در این زمینه قبل از اثر ابن جلجل برشمرده است. این کتاب، اگرچه از منابع ابن ابی‌اصیبعه و دیگران بوده است، اما گاه در برخی جاهای اثر ابن ابی‌اصیبعه، از قول ابن جلجل مطالبی آمده که در کتاب حاضر طبقات دیده نمی‌شود.