برای رسیدن به رشد و کمال باید خودشناسی را محور حرکات خود بدانیم، که اگر کسی خود را بشناسد خدا را میشناسد و برای نزدیک شدن به آن معبود لایزال، نماز و دعا از اصولی است که این قرابت را بوجود میآورد.
خرسند بودن خداوند از انسان، موجب نزدیکی انسان به حضرت حق است، که خود فرمود که به طرف من بیایید.
«و قال ربکم ادعونی استجب لکم»
عبادت نیز از اموری است که میتواند روح آدمی را چنان صیقل دهد که دیگر زمینهای برای گناه نماند، از این رو عبادت عامل مهمی برای ترک گناه است. باید توجه داشت عبادتی سازنده و ارزشمند است که مطابق دستور شرع مقدس باشد، ساختگی نباشد و از خرافات و بدعتها دور باشد و با علاقه و عشق و میل و رغبت انجام شود، به گونهای که تشنهی عبادت باشد و برای رسیدن وقت عبادت انتظار بکشد و اگر به هر دلیلی عبادتی از او فوت شد ناله کند، افسوس بخورد و ناراحت گردد.