کتاب حقوق و اقتصاد نشر دانشگاه مفید

«حقوق شهروندی» گفتمان رایج دنیای معاصر است. دنیای غرب مدعی تولید و گسترش این گفتمان است و افکار عمومی از جایگاه آن در نظریه سیاسی اسلام می‌پرسند؛ تا آنجا که گاهی تفکر اسلامی و شیعی را در موضع متهم می‌نشانند. متأسفانه کسانی از متفکران مسلمان نیز، خواسته یا ناخواسته، زمینه باور به این تهمت ناروا را فراهم ساخته و می‌سازند. مقاله حاضر می‌کوشد با اشاره کوتاهی به دو نگاه متفاوت، نگاه علوی و شیعی به این موضوع را تبیین نماید. به این منظور پس‌ازآنکه عدم منافات و بلکه ملازمه حاکمیت الهی با حقوق مردم اثبات خواهد شد، «صداقت با مردم در سیاست»، «دانستن و پرسیدن»، «انتقاد و اعتراض» و «مبارزه با ویژه خواهان» به‌عنوان نتایج این نظریه و مهم‌ترین مصداق‌های حقوق شهروندی در سیره امام علی(ع) موردبحث قرار خواهد گرفت. پس‌ازآنکه تأکید امام(ع) بر ضرورت اعتقاد قلبی و التزام عملی حاکمان دینی بر رعایت حقوق مردم روشن شد، از صاحبان سخن درخواست خواهد شد که با سخنان متشابه یا نادرست خود چهره تابناک حکومت شیعی و علوی را مخدوش نسازند.