در این پژوهش برآنیم که اثبات کنیم که نه تنها زنان خانه نشین نیستند بلکه در بسیاری از فعالیت های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آبادانی و عمرانی کشور در دوران خود ”تاریخ ساز“ و ”حماسه ساز“ بوده و نقش های حساس و کلیدی را بر عهده داشته اند.
آنان در تمامی امور سیاسی و فرهنگی کشور دخالت داشته اند بانوانی فرهیخته و جنگاورانی که در کنار پدر، برادر، فرزند و همسر، پیشاپیش سربازان و فرزندان در میدان جنگ بدون واهمه از مرگ و اسارت حرکت می کردند.
آنان در امور اقتصادی صاحب نظر بوده و خزانه داری و وزارت کشور را که از مهم ترین پست های مملکتی بوده بر عهده داشته اند.
برخی از آنان به نیابت از فرزندشان حکمرانی کرده و به دلیل شخصیت استواری که داشته اند نه تنها در میان مردم محبوبیت زیادی کسب کرده اند بلکه نامشان در تاریخ ماندگار شده است.
آنان رایزنانی برجسته، همسرانی خردمند و طرف مشورت با پدران، برادران، همسر و فرزندان خود بوده اند.
«آنان نمونه بارز زن تمام عیار هستند در عین برخورداری از فرزانگی، بزرگ منشی و حتی دلیری از جوهر زنانه نیز به نحو سرشاری بهره مندند. آنان سعادت خویش را در سعادت مردان خویش می دانند در عین پارسایی و بی ادعایی همراه با شوهران و فرزندان خود مردانه در راهی گام بر می دارند که باید به پیروزی نیکی بر بدی منتهی گردد.»