اسلام دینی برخاسته از فطرت الهی و ریشهدار در حکمت ربوبی، و طرفدار علم و عالم بوده و هست. تأکیدات فراوان اهل بیت نبوت و رسالت. بر کسب معارف، نشانگر حقانیت معارف دین است. بنابراین کسب معارف و سیر و سلوک محققانه و ادامه دادن حقیقتجویانهی راه سعادت، نیازمند علم است.
علم فقه که شیوهنامهی عبودیت خدا در همهی عرصههای زندگی و در همهی عصرهای بشری میباشد، همیشه توان پاسخگویی به سؤالات را نشان داده و قدرت خود را برای پیشبرد اهداف فطری بشریت به رخ کشیده است. این علم که چراغ راه فقیه است ذائقهای مدیریتی دارد و زمینهی مدیریت و فقه الاداره را به فقیه ارزانی میدارد. در طوفان مادیتها و گرداب نفسانیت، فقیه جامع شرایط سکاندار است و انسانها را به قرب و معنویت راهنمایی میکند و با قانونگذاری و هدایت عالمانه و عارفانه، بشر را به سر منزل مقصود میرساند.
تاریخ گواه است که عالمان و فقیهان، دلسوزانه تلاش کردهاند تا ظلمتها و تاریکیها را شکافته و بر ضلالتها قیام کرده و بشریت را به سوی نور و معنویت هدایت نمایند. از جمله این عالمان بزرگ، احیاگر ادیان ابراهیمی حضرت روح الله الموسوی الخمینی(ره) بود؛ او که در اوج مظلومیت دین و دینداری، به ادیان الهی رونق بخشید و اسلام ناب محمدی(ص) را جانی دوباره داد.
رهبر مستضعفان جهان، علمدار مظلومان، خلف صالح روح الله(ره)، امام خامنهای (مدّ ظلّه العالی) در وصف او زیبا فرمود: «او، آن روحالله بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست؛ تخت فرعونهای زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. او به انسانها کرامت، به مؤمنان عزت، به مسلمانان قوّت و شوکت، به دنیای مادّی و بیروح معنویت، به جهان اسلام حرکت، و به مبارزان و مجاهدان فیسبیلالله شهامت و شهادت داد.