در کتاب حاضر زندگانی این بزرگوار، در چندین بخش مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش اول شرح حال مختصری از ایشان ارائه شده که مشتمل بر سالشمار، تالیفات و آثار علمی، تصاویری از خوانسار و قم می باشد. تألیفات و آثار علمی معظم له عبارتند از: حاشیه رساله منتخب الاحکام، حاشیه بر رساله ذخیره العباد میرزا محمدتقی شیرازی، حاشیه بر تقویم الصلوه، حاشیه بر مناسک حج شیخ انصاری، مختصر الاحکام، حاشیه بر عروه الوثقی، حاشیه بر وسیله النجاه، درس طهارت که از سوی آیت الله العظمی اراکی نگاشته شده و درس صلوه که ادامه درس های حاج شیخ بود و به شیوه «قوله و اقول» به دست استاد حجتی عراقی نوشته شده است.
بخش دوم «از دیدگاه دانشوران» نام دارد. در این بخش آنچه از بعضی مراجع بزرگ تقلید و علما و فرهیختگان پیرامون آیت الله خوانساری، شخصاً شنیده یا در کتاب های مختلف آمده، گردآوری شده است؛ بزرگانی چون حضرات آیات: اراکی، سبحانی، علامه جعفری، مطهری، دکتر بهشتی، الهی قمی، موسوی اردبیلی و هاشمی رفسنجانی از جمله این دانشوران هستند.
بخش سوم کتاب، «از دیدگاه دانشوران: به قلم دیگران» است. حجت الاسلام ابن الرضا یکی از آنانی است که در این بخش پیرامون شخصیت آ یت الله خوانساری مطالبی را نقل کرده اند که در بخشی از آن آمده است: «در عظمت آیت الله العظمی خوانساری همین بس که مستجاب الدعوه بود، نماز بارانش زبانزد خاص و عام و حتی غیرمسلمانان است. و وقتی مرحوم شد، مرحوم آیت الله بروجردی خواب دیدند که تشییع جنازه سیدمرتضی است و وجود مقدس حضرت صدیقه طاهره(ع) نیز حضور دارند و به ایشان امر فرمودند که: تو نماز میت را بر جنازه سیدمرتضی اقامه کن. وقتی از خواب بیدار شدند، مضطرب بودند. همین که خبر رحلت مرحوم آیت الله خوانساری را دریافت نمودند، بسیار متأثر شدند و بی درنگ از وشنوه (روستایی در اطراف قم) به قم آمدند و در تشییع جنازه آن فقیه فقید شرکت نمودند و نماز میت را اقامه نمودند و فرمودند: همان صحنه ای را که در خواب دیدم، در بیداری مشاهده کردم.
از خصوصیات بارز ایشان علاوه بر احاطه کامل بر مباحث فقهی و تقوا و ورع و تواضع و فروتنی، مناعت طبع و رضایت به آنچه خدای سبحان مقدر فرموده است و تسلیم در برابر اوامر الهی بوده است. شنیده ام با اینکه نماز باران مقدماتی دارد و مثلاً باید سه روز روزه بگیرند، اما چون مردم اعلام کرده بودند که فردا آیت الله خوانساری نماز باران می خوانند، به خواسته مردم توجه فرمودند و صبح روز بعد برای اقامه نماز به خاک فرج حرکت کرده بودند.»