ماندگاری در تاریخ، به شیوههای مختلفی شکل میگیرد. یکی از افرادی که به گونهای خاص ماندگار شد، حاج رضا انصاریان با نوای ویژهای در حرم مطهر امام علی بن موسی الرضا (ص) بود. او با صلوات خاصه امام رضا (ع) ماندگار باشد.
حاج رضا انصاریان در سال ۱۳۳۳ در خوانسار به دنیا آمد. پدرش مرحوم حاج شیخ محمد مهدی، فرزند میرزا رحیم، فرزند شیخ عبدالوهاب انصاریان است. طایفهای بزرگ در خوانسار میزیستند که به شیخها معروف بودند و هنوز این کلمه و این طایفه معروف و مشهورند بویژه در آن مناطق و بین اهالی آن سامان.
وی در سال ۱۳۳۹ همراه خانواده خود به قم هجرت کرد و در این شهر دوران جوانی خود را طی نمود. انصاریان مداحی را در قم نزد مداحان معروف شهر، مانند ملا حسین مولوی و استاد ستایشگر فراگرفت. او در سال ۱۳۵۴ پس از مدتی مبارزه در قم و فشار رژیم، به مشهد مقدس مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شد. در زندگی انصاریان دو خصلت به صورت چشمگیر دیده میشد. یکی اخلاص و دیگری ثبات عقیده بود. تواضع او نیز مثال زدنی بود به گونهای که شهرهای مختلف کشور، او را از خود میدانستند. قمیها میگفتند قمی است، مشهدیها میگفتند مشهدی است، خوانساریها میگفتند خوانساریست، یزدیها میگفتند یزدی است، زاهدانیها میگفتند زاهدانیست و اصفهانیها میگفتند اصفهانی است.
وی تا جایی که میتوانست به گرفتاریهای گوناگون مردم نیز رسیدگی میکرد و همین باعث نفوذ وی در دلها شده بود و عاقب با خواندن صلوات خاصهاش نمادین شد.
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضَی الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلی مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّری، الصِّدّیقِ الشَّهیدِ، صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً، کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلی اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ.
وی روز سوم شعبان ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ بر اثر بیماری وفات کرد و در حرم مطهر امام علی بن موسی الرضا (ع) به خاک سپرده شد.
کتاب حاضر، به بررسی زندگانی، وی میپردازد.