کتاب قلب در قرآن نشر یاس نبی

قلب واژه‌ای است عربی که مذکر و مؤنث، جمع و مفرد در آن یکسان است. این واژه علامت تأنیث و جمع قبول نمی‌کند. در کتاب «قاموس قرآن» به نقل از کتاب «اقرب الموارد» آمده است: «قلب عضوی معروف از اعضای حیوان است و اول عضوی است که تکوین می یابد. پس اصل و مبدأ و معدن حرارت غریزی و روح حیوانی است. به همین جهت گرم ترین همه‌ی اعضا است و آخر از همه از حرکت باز می‌ماند و سرد می‌گردد.» در جای دیگر همین کتاب آمده است: «شکل و جهت قلب به شکل هرم مثلث القاعده یا مخروطی است که رأس آن در جلو و پایین و چپ و قاعده‌اش در بالا و عقب و راست می‌باشد.» درباره‌ی رنگ و وزن قلب آمده است: «رنگ آن قرمز، صلابت آن محکم است. وزن قلب نسبت به سنّ زیاد نمی شود.» هم چنین آمده است: «این قلب جسمانی مانند پخش نور از اطراف چراغ جـریان خون را با سایر اعضای بدن منتشر کرده و بـه دیگر اجزا حیات می‌بخشد.»