هر رای یک صداست.
این اعتقاد منه، باور منه.
این تنها چیزیه که برام اهمیت داره.
من چنین آدمی هستم.
تا دههی ۱۹۲۰ میلادی، زنان هنوز حق رای دادن نداشتن.
حدود ۷۵ سال بود که اونها فعالیت میکردن تا حق رای رو برای خودشون بدست بیارن.
اونها سازمانهایی تشکیل داده بودن و با اعلامیههایی در دست، در اعتراض به نداشتن حق رای راهپیمایی میکردن.
حتی لباسهای زردرنگِ متحدالشکلی میپوشیدن و با پلاکاردهاشون به خیابونها میاومدن.