این بارهم میدان جام جهانی لبخندها و تلخندهایی برای تو داشت،یادتون هست گلی که فان پرسی به اسپانیا زد؟ یادت هست گریه هوادران برزیل پس از خوردن ۷ گل از آلمان؟ پدیدها زیاد بودند مثل کاستاریکا و الجزایر. قشنگ یعنی واکنشهای مانوئل نویر یعنی ژست با دستکشهای طلا. خشن یعنی گاز سوآرز از شانههای کیه لینی. فشار و استرس یعنی لحظات مربی ها. توپ طلا یعنی لئوی بدشانس. تلخ یعنی حذف اسپانیا،یعنی تیک تاکا،یعنی حذف انگلیس،ایتالیا،پرتغال،یعنی اصلا بیا بگذریم... شیرینی یعنی قهرمانی پس از ۲۴ سال،شیرینی یعنی ماریو گوتسه. فاجعه یعنی ناکوت شدن برزیل در بلوهوریزونته. خسته نباشید به یوزپلنگهای ایرانی که دویدند اما نشد،راستی کاش مسی آن گل را نمیزد و کاش حداقل بوسنی را میبردیم و صعود میکردیم. پهلوانی یعنی تلاش شجاعانه بازیکنان ایران در مقابل آرژانتین و بی معرفت یعنی داوری که حق ما را خورد. استعداد یعنی نیمار ۲۲ ساله. دقیق یعنی گلی که جیمز به اروگوئه زد. و فوتبال یعنی ۲۲ بازیکن ۹۰ دقیقه دنبال توپ میدوند و در آخر این آلمان است که برنده بازی میشود.