در دورۀ دگرگونیهای ژرف در حوزههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی فناوریهای ارتباطی و حملونقل و نیز سربرآوردن بحرانهای تکاندهنده در محیطزیست، جغرافیا با رویکرد جامع و کلینگر خود، ظرفیت منحصربهفرد خود را در آموزش، پیشگیری و برانگیختن حساسیت بازیگران صحنۀ جهانی بهکار میگیرد. جغرافیا بایستی دانشورانی تربیت کند که با توجه به شرایط حال، آیندۀ بشر را در این تنها سیارۀ قابل سکونت به تصویر کشند؛ آنچنانکه هر فرد خود را شهروند جهانی یکپارچه احساس نماید، زیرا در رویکرد جغرافیایی مشکلات و عدم تعادلها در حوزههای اجتماعی، اقتصادی و بهویژه زیستمحیطی، مرز ناپذیرند.
پدیدۀ ریزگردها که اکنون به بلایی هولآور در کشور ما تبدیل شده است ما را از هرگونه مثال دیگری معاف میکند. اکنون بر جغرافیا و جغرافیادانان است که مسائل پیشرو را بهگونهای تبیین نمایند که مردم و بهخصوص جوانان درک و رفتار خود را در مقابل پیچیدگیهای مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و زیستمحیطی پیش روی توسعۀ پایدار که در آن تعامل جدی فرهنگی، زیستمحیطی و اقتصادی در فرایند توسعه ضرورتی قطعی است تغییر دهند.
جغرافیا بهلحاظ گستره موضوع و مسائلی که بدان میپردازد گاه با دور افتادن از رویکرد بنیادی خود که همانا سازماندهی فضا براساس شرایط مختلف محیطی و شکلگیری معیشتهای متفاوت حتی در فضاهای جغرافیایی مشابه است با خطر نوعی سرگشتگی مواجه میشود.