خداوند حکیم در قرآن حکیم ۹۷ بار واژه حکیم و ۲۰ مرتبه واژه حکمت را به کار برده است. و اگر جز این در اهمیت حکمت نبود برای عظمت آن، کافی بود. حکیم بیهمتا بارها صفت حکیم را برای ذات مقدسش در کنار صفات عزیز، علیم، خبیر، علی، حمید، واسع و توّاب به کار برده است.
این همراهی شاید اشارهای باشد به اینکه اگر آدمی صفت الهی حکمت را بیابد، خداوند به او عزت و وسعت، علم و علو، آگاهی و ستودگی و عذرپذیری عنایت خواهد فرمود.
به همین جهت است که حکمای متأله ما همواره مجسمههای اخلاق و وارستگی بودهاند.
خداوند را سپاسگزاریم که توفیق چاپ اثر فخیمی دیگر از استاد ارجمند و پژوهشگر حجتالإسلام و المسلمین محمد صادق عباسی آغوی دامت توفیقاته را به انتشارات باران حکمت ارزانی داشت. اثری که عصارۀ مدتها تدریس و ساعتها تحقیق و در نوع خود بینظیر است. از استاد دانشمند حضرت حجتالإسلام والمسلمین دکتر محمدمهدی عباسیآغوی زیدعزه که با ویراستاری محتوایی کتاب، بر دقت و غنای آن افزودند، سپاس فراوان داریم. به جرأت میتوان ادعا کرد جملۀ برخی دانشمندان غربی که "آنچه ما میفهمیم، علم و آنچه ما نمیفهمیم، فلسفه است!" نقض شده است. چرا که بیان روان این قلم، مطالب کتاب شریف بدایة الحکمة را بدون کم و کاست، روان و رسا با تدوین نموداری توضیح داده است.
مطالعۀ این کتاب به اساتید فرهیختۀ فلسفه، طلاب گرانمایه و نیز دانشجویانِ با دغدغه، توصیه میشود.