از قضا علمیتخیلی پرطرفدارترین گونه در صحنهی ادبی فعلی است. علمیتخیلی آمریکایی و انگلیسی در مقیاس وسیع در فرانسه، ایتالیا و اسکاندیناوی خوانده میشود، تعداد خوانندگان آن در اسپانیا، پرتغال و آمریکای لاتین رو به افزایش است و در آلمان و هلند در حال فتح قلههای جدیدی است.
برای توضیح این افزایش محبوبیت ناگهانی میتوان چند دلیل ــ و نظریههای به مراتب بیشتری ــ ارائه داد، ولی پرداختن به این مسئله از حوصلهی این پیشگفتار خارج است و میتوان پاسخ آن را در دهها پایاننامه که راجع به این موضوع در دست نگارش هستند جستجو کرد یا آن را از زبان دبیران دبیرستان و استادان کورسهای دانشگاهی علمیتخیلی (که بیش از ۱۵۰۰ مورد آن به تنهایی در آمریکا تدریس میشود) شنید. صرفاً به این گفته بسنده میکنم که از اختراع فن شاعری تا به این لحظه، هیچ زیرشاخهی ادبیای همچون علمیتخیلی بیحد و مرز و انعطافپذیر نبوده است؛ تا این حد قابلیت برانگیختن حس شگفتی و حیرت را نداشته است؛ تا این حد آزادانه مرزهای زمان و مکان و فانتزی خودساختهای که نام آن را واقعیت گذاشتهایم پشت سر نگذاشته است.