ورزش همواره با زندگی بشر مأنوس بوده و انسانها با انگیزههای متفاوتی چون توان آزمایی، تفریح و فراغت بدان روی آوردهاند. لیکن در روزگار ما ورزش نقش مهمی یافته و به یکی از نیازها و ضرورتهای اساسی تبدیل گردیده و در سطح ملی و جهانی نیز از جایگاه برجستهای برخوردار شده است. ورزش، دیگر به سرگرمی و اهداف شخصی یا رقابتی محدود نیست، بلکه علاوه برآثار بهداشتی و فواید اجتماعی، به عنوان ابزار مهم تربیتی، فرهنگی و پرورشی و نیز کسب افتخارات ملی و سیاسی مورد نظر است؛ آن گونه که دولتها و نهادهای داخلی و بین المللی، نیروها و سرمایههای کلانی را در این مسیر صرف میکنند.
با رونق گرفتن بیش از پیشِ ورزش و گرایش فزآینده مردم به فعالیتهای ورزشی، مسائل گوناگونی در این پدیده مهم اجتماعی رخ نموده که توجه دانشمندان و محققان عرصههای علوم تجربی و اجتماعی را بدان معطوف کرده است. در حال حاضر، دانشها و گرایشهای متعدد ورزشی بنیان نهاده شده و در مسیر بالندگی و گسترش قرار گرفتهاند. در این میان، مباحث حقوقی ورزش (حقوق ورزشی) که به بررسی مقررات و تحلیل روابط و آثار حقوقی ورزش و ورزشکاران میپردازند، اهمیت ویژهای دارد.
یکی از مسائل مهم حقوقی حوزۀ ورزش، بررسی مسئولیت مدنی ورزشکاران در حوادث ناشی از عملیات ورزشی است که بررسی این مسئله با رویکرد اصلی به مبانی فقهی و حقوقی آن، محور اساسی این نوشتار است.