کتاب مدیریت گردشگری و وجهه ی ملی در جمهوری اسلامی ایران نشر دانشگاه امام صادق (ع)

رشد سریع گردشگری به مثابه‌ی یک صنعت از سویی و نقش «وجهه» به‌عنوان کلیدی‌ترین عامل برای انتخاب مقصد در گردشگری از سوی دیگر، ضرورت توجه به رابطه‌ی وجهه و گردشگری را بیش از پیش کرده است. افزون بر نقش وجهه در رونق گردشگری، در جهان امروز کشورها با تأکید بر ابعاد سیاسی و فرهنگی گردشگری، از ظرفیت این صنعت به منظور معرفی بهینه‌ و بهبود وجهه‌ی ملی خود نیز بهره‌های فراوانی می‌برند. تحقیقات اخیر به خوبی نشان داده که وجهه‌ی ملی یک کشور می‌تواند مرجع و شاخص مؤثری برای موفقیت تلاش‌هایی آن کشور در سطح بین‌المللی باشد. مدل‌های شناخته‌شده و معتبر ارزیابی و تعیین وجهه‌ی ملی، رتبه‌‌بندی وجهه‌ی ملی هر کشور را با ترکیبی از مؤلفه‌های مختلف ازجمله گردشگری، فرهنگ و میراث فرهنگی، و مردم می‌سنجند و این هم نمایانگر ظرفیت و نقش مؤثر گردشگری در بهسازی وجهه‌ی ملّی کشورها است. ازسویی با این واقعیت مواجه هستیم که وجهه‌ی ملی جمهوری اسلامی ایران نزد افکار عمومی جهان، متناسب با ویژگی‌ها، ظرفیت‌ها و توانایی‌های فراوان کشور و درواقع، مطابق حقیقتِ آنچه که هست، شکل نگرفته است زیرا مزیت‌های قابل‌توجه کشور جمهوری اسلامی ایران در حوزه‌ی گردشگری، زیر سایه‌ی هجوم رسانه‌های بزرگ بین‌المللی غربی کم‌اثر شده است. پرسش اصلی این کتاب عبارت است از اینکه «با رویکرد ارتباطات میان‌فرهنگی و به منظور به‌سازی وجهه‌ی ملی کشور، چه ملاحظاتی را باید در سیاست‌گذاری ملی گردشگری کشور لحاظ نمود؟» و هدف آن شناخت، تبیین و ارائه‌ی مدلی برای تبیین رابطه‌ی میان گردشگری و وجهه‌ی ملی جمهوری اسلامی ایران ازیک‌سو و تحلیل برنامه‌ی ملی توسعه‌ی گردشگری کشور است. کتاب حاضر که گزارش یک پژوهش کیفی از نوع سیاست‌پژوهی است با رویکرد توصیفی و تجویزی قصد توصیف، تحلیل و ارائه‌ی راهکار (تجویز و توصیه) دارد. این پژوهش از نوع اکتشافی است و به فرضیه نیاز نداشته است. مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای در کنار انجام مصاحبه‌های نیمه‌بسته و نیمه استاندارد با کارشناسان و صاحب‌نظران مرتبط با برنامه‌ی ملی، روش‌های اصلی مورداستفاده‌ی محقق در گردآوری اطلاعات است.