کتاب بازنمایی انقلاب های عربی در نشریات سیاسی و مشهور غرب محمد سمیعی نشر انتشارات دانشگاه تهران

اینک بیش از دو سال از آغاز انقلابهای عربی می‌گذرد. در دسامبر سال ۲۰۱۰ (آذر سال ۱۳۸۹) بود که آتش این انقلابها در تونس روشن شد، و جرقۀ این آتش زمانی خورد که میوه‌ها و سبزی‌های یک دستفروش ۲۶ سالۀ تونسی به نام محمد بوعزیزی به دست پلیس مصادره شد و او دست به خودسوزی زد. در کمتر از یک ماه، اعتراضها به جنبشی گسترده بدل شد و به شکل معجزه‌آسایی رئیس‌جمهور مقتدر، خودکامه و با تجربۀ تونس، زین‌العابدین بن‌علی را، که بیست و چهار سال بر مسند قدرت بود، ساقط کرد. پس از سرنگونی رژیم بن‌علی موج اعتراضات به سرعت کشورهای دیگر منطقه همچون مصر، لیبی، یمن، بحرین و سوریه را نیز در نوردید و در زمانی اندک و در برابر چشمان شگفت‌زدۀ تحلیلگران غربی و شرقی به دو نظام استبدادی دیگر در مصر و لیبی پایان داد. دبیر کل اتحادیۀ عرب، عمر موسی در توصیف این شرایط در تاریخ ۱۹ ژانویۀ همین سال چنین اظهار داشت: "شهروندان عرب در چنان خشم و عصبانیتی قرار دارند که هرگز سابقه نداشته است"