اعتقادات و باورهای انسان تاثیرات شگرفی بر هدایت یا گمراهی او و حتی هم نوعانش و آیندگان در بر دارد. برای انسان، داشتن ایمان و باورهای الهی، اخلاق و گفتار نیکو و اعمال صالح سرنوشت ساز بوده، سبب رشد و هدایت او در دنیا و آخرت میشود. از جملۀ این باورها که اعمال و جهت گیریهای انسان متاثر از آن است نگرش او به مدت عمرش در دنیا و فاصلهاش تا مرگ، برزخ و قیامت است. نزدیک یا دور دانستن مرگ و عالم پس از آن و نیز قیامت، نقشی موثر و تعیینکننده بر زندگی انسان در دنیا و سرنوشت او در آخرت خواهد داشت. برای روشن شدن بهتر مطلب میتوان به مقایسۀ کسانی که مرگ، برزخ و قیامت را به خود نزدیک میدانند با افرادی که به عالم پس از مرگ و قیامت اعتقادی ندارند و یا آن را از خود دور میدانند پرداخت. معتقدین به نزدیکی مرگ، عالم برزخ و قیامت همواره مراقب افکار، رفتار، گفتار و منش خود در زندگی هستند و میکوشند در مسیر حق گام برداشته و از راه راست منحرف نشوند. آنان باور دارند هر لحظه امکان مرگ و ورود به عالم برزخ و آنگاه برپایی قیامت، محاسبۀ اعمال و پاداش یا کیفر وجود دارد. اما غافلانی که مرگ را از خود دور دانسته و عالم برزخ و قیامت را اموری بعید یا ناممکن میشمارند، داشتن هر پندار حق یا باطل، انجام هر عمل پسندیده یا ناپسند و بیان هر گفتار صواب یا ناصوابی را برای خود مجاز شمرده و چه بسا مرتکب اقسام گناهان و اعمال ناشایست شوند.