خنجر جنگافزار سبک انفرادی فلزی و کوچک، شبیه چاقو، با تیغهای تیز و نوکدار. در دوره اسلامی خنجرها از نظر جنس، ساخت، تزیینات و کاربرد، بسیار متنوع بودهاند. گاه اجزای یک خنجر، چون دسته و تیغه و غلاف، در شهرها و مناطق گوناگون ساخته میشده و ازاینرو، بیان ویژگیهای کلی درباره ساخت، جنس و تزیینات خنجرهای یک منطقه یا سرزمین، مشکل و گاه غیرممکن است . هر خنجر متشکل از دو جزء دسته یا قبضه و تیغه، و نیز غلافی برای محافظت از آن است. تیغه جزء اصلی خنجر است و معمولا از فولاد سخت ساخته میشود. تیغه یک یا دو لبه تیز دارد و معمولا در وسط آن شیاری تعبیه میشود. یکی از وجوه ممیزه خنجرهای مناطق گوناگون، انحنا یا صافی تیغه آنهاست. خنجرهای ایرانی عمومآ تیغههای صاف دارند و معمولا در آنها هیچگونه ناوی دیده نمیشود . اما خنجرهای ترکی و عربی، اغلب انحنای شدیدی دارند.هرچند به نظر میرسد تیغههای منحنی و صاف کموبیش در میان همه ملتها و اقوام رایج بوده است.