شعر معاصر ایران با عنوان شعر نو فارسی عنوانی است که در مقابل شعر کلاسیک فارسی قرار می‌گیرد. شعری که بعد از ظهور آن با موج مخالفت‌های بسیاری از سوی طرفداران شعر کهن فارسی، روبرو شد. شعر معاصر قوانین و قالب های شعر کهن فارسی را رعایت نمی‌کند و شامل قالب های نیمایی، سپید و موج نو است.
قالب های شعر معاصر ایرانی
شعر نیمایی
قالبی که دارای وزن است، قافیه هم دارد؛ اما جای دقیق قافیه‌ها مشخص نیست مانند اشعار نیما یوشیج، سهراب سپهری، اخوان ثالث و فروغ فرخزاد.
شعر سپید
این قالب شعری آهنگین است، اما وزن عروضی در آن رعایت نشده است و مانند اشعار نیمایی قافیه ها جای مشخصی ندارند. شعر سپید را اولین بار احمد شاملو با مجموعه «هوای تازه» معرفی کرد.
موج نو
این قالب از شعر معاصر نه قافیه دارد و نه وزن عروضی در آن نمود پیدا کرده است. برای اولین بار بیژن الهی و احمدرضا احمدی در این قالب شعر سرودند.
احمد شاملو متخلص به الف.بامداد در ۲۱ آذر ۱۳۰۴ در تهران به‌دنیا آمد. اشعار احمد شاملو روح آدم را در دست می‌گیرد و به روزهای تلخ و شیرین زندگی می‌برد. این ویژگی را می‌توان از مجموعه شعرهای عاشقانه‌اش که طرفداران زیادی دارد، متوجه شد. اشعار شاملو به عاشقانه‌هایش محدود نیست او در دوره‌های زمانی مختلف برای به دست آوردن آزادی های فردی و عدالت اجتماعی در اشعارش با مردم ایران همراه می‌شد.
فروغ فرخزاد سی‌ودو سال عمر کرد. در هشتم دی ۱۳۱۳ در تهران متولد شد و در بعدازظهر روز دوشنبه بیست‌وچهارم بهمن ۱۳۴۵ در حادثۀ رانندگی در خیابان دروس، در شمال تهران، کشته شد. فروغ فرخزاد با نگاه ظریفش به زندگی بدون شک یکی از بهترین شاعران دوره معاصر است. از میان زنان شاعر و سینماگر دهۀ چهل شمسی در ایران، فروغ فرخزاد از همه نام‌آورتر است. او بخش اصلی زندگی کوتاه خود را وقف سرودن شعر و نزدیک‌کردن زبان شعر به زبان گفتار کرد و در بخش اندک و پایانی عمر خود به سینما و ساختن فیلم مستند پرداخت.
سهراب سپهری نقاش و شاعر ایرانی در کاشان متولد شد او از مهم ترین شاعران دوره معاصر است که اشعار او به زبان‌های زیادی ترجمه شده است. سهراب سپهری در ابتدا تحت تاثیر اشعار نیما یوشیج قرار داشت اما بعد از مدتی سبک و راه خود را پیدا کرد و از شاعران هم دوره خود متمایز شد. از آثار مهم او می‌توان به صدای پای آب، هشت کتاب، مرگ رنگ، ما هیچ ما نگاه، زندگی خواب ها و اتاق آبی اشاره کرد.
علی اسفندیاری ملقب به نیما یوشیج شاعر بزرگ معاصر ایرانی است که او را پدر شعر نو می‌نامند. نیما کسی است که انقلاب بزرگی در فضای شعر ایران به وجود آورد و قوانین و اصول هزار ساله شعر کلاسیک ایرانی را زیر پا گذاشت. خود نیما نام «نو» را بر روی شعرهایش گذاشت. افسانه، منظومه نیما، قصه رنگ پریده، و شعر من از مجموعه اشعار نیما یوشیج است.
پرین اعتصامی با انام اصلی رخشنده اعتصامی را می‌توان از مشهورترین شاعران معاصر این محسوب کرد. پدر پروین اعتصامی در زندگی او تاثیر بسیار داشت و ادبیات را از استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار فراگرفت. پروین اعتصامی در شرایط سخت و بسته آن زمان تلاش می‌کرد با تواناترین شاعران مرد رقابت کند و در این راه بسیار موفق و منحصر بفرد بود.
امیر هوشنگ ابتهاج معروف به «ه.الف.سایه» از بزرگان شعر معاصر ایران است و اشعار او طرفداران زیادی دارد. سایه ابتدا مجموعه « نخستین نغمه‌ها» را منتشر کرد که در قالب اشعار کلاسیک است، اما بعد از آشنایی با نیما اولین مجموعه شعر معاصر خود را با نام « سراب» منتشر کرد.
