مهدی غبرایی متولد دوم مرداد سال 1324 است. او در خانوادهای پرجمعیت در شهر لنگرود به دنیا آمد. غبرایی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در این شهر به پایان رساند. او پس از اخذ مدرک دیپلم وارد دانشگاه تهران شد و در رشته حقوق سیاسی تحصیلات خود را ادامه داد. غبرایی از سنین کودکی طرفداران مجلههای مناسب گروه سنی کودکان و نوجوانان مانند آسیای جوان، ترقی، اطلاعات کودکان و اطلاعات نوجوانان بود. او در سالهای پرهیاهوی نوجوانی خود با موسسه انتشارات کتابهای جیبی آشنا شد که آثار نویسندگان مختلف را منتشر میکرد. او از این طریق فرصت مطالعهی کتابهای ارزشمند از نویسندگان شناخته شدهی جهان مانند همینگوی، فاکنر و نویسندگان روس را پیدا کرد. به گفتهی مهدی غبرایی دسترسی به کتاب در آن دوران کار چندان سادهای نبود و او به سختی میتوانست کتابهای مورد علاقهاش را پیدا کند. تنها راه دسترسی او به کتاب و مجلات ارسال حواله برای انتشارات گوتنبرگ بود. انتشارات گوتنبرگ نیز در مقابل برای او یک کیلو کتاب ارسال میکرد. او از این طریق، توانست به کتابهای مختلفی از جمله کتابهای زبان دسترسی پیدا کند. این اتفاق مسیر زندگی او را کمکم به سمت دیگری سوق داد.
دوران دانشجویی غبرایی در تهران شرایط مناسبی را برای مطالعه انواع آثار تاریخی، فلسفی و روانشناسی به وجود آورد. او علاوه بر کتاب، به تئاتر و سینما علاقهی ِزیادی داشت. گالریهای هنری مانند گالری قندریز (نام کنونی تالار ایران) از پاتوقهای دوران دانشجویی او به شمار میآمد. مهدی غبرایی کار ترجمه را در سال 1360 تحت تاثیر دو برادر بزرگتر خود که آنها نیز مترجم بودند، آغاز نمود. او به واسطهی مطالعه عمیق و گسترده خود تسلط خوبی بر ادبیات فارسی و انگلیسی پیدا کرده بود.
اولین اثر ترجمه شده توسط مهدی غبرایی یک داستان روسی است که در سال 1360 منتشر شد. ترجمهی یکی از آثار رومن گاری دومین تجربهی او در زمینه به شمار میآید. دومین ترجمهی او به صورت پاورقی در کتابِ هفته منتشر شد. مهدی غبرایی در انتخاب کتاب برای ترجمه وسواس زیادی به خرج میدهد. او در صورتی مسئولیت ترجمه یک اثر را میپذیرد که بتواند با فضای فکری نویسنده و زبان مبدا به خوبی ارتباط برقرار کند. به گفتهی غبرایی او فقط آثاری را ترجمه کرده است که به آنها علاقهی بسیار داشته است.
به جرئت میتوان گفت مهدی غبرایی یکی از پیشکسوتان عرصه ترجمه و یکی از شناختهشدهترین مترجمین معاصر ایرانی است. او آثار فاخر و پرفروشی را از نویسندگان صاحب سبک ترجمه کرده است. «چوب نروژی» و «کافکا در کرانه» اثر هاروکی موراکامی، «هزار خورشید تابان» و «بادبادک باز» اثر خالد حسینی، «ترانههای شبانه» و «هرگز رهایم مکن» اثر کازئو ایشی گورو ، «کوری» اثر ژوزه ساراماگو و کتاب میلیونر زاغه نشین از شناخته شدهترین اثار ادبی جهان است.
«چشم تنها جای بدن است که شاید هنوز روحی در آن باقی باشد»
کتاب کوری نوشتهی ژوزه ساراماگو در سال 1998 نوبل ادبیات را به خود اختصاص داد. این کتاب در ایران توسط 10 مترجم مختلف ترجمه شده است. مهدی غبرایی یکی از افرادی است که کتاب کوری را در سال 1378 ترجمه کرد. کوری یک داستان فلسفی و تمثیلی است که آشفتگی جامعه و انسانهای عصر حاضر را به تصویر میکشد.
کتاب «هرگز رهایم مکن» نوشتهی نویسندهی ژاپنی کازئو ایشی گورو است. این کتاب از سوی آکادمی نوبل برندهی جایزه نوبل ادبیات در سال 2017 شد. «هرگز رهایم مکن» در سال 2005 منتشر شد. مجله تایم این کتاب را بهترین رمان سال 2005 انتخاب کرد و به لیست 100 کتاب برتر انگلیسی زبان راه یافت. کتاب «هرگز رهایم مکن»، در ژانر علمی-تخیلی نوشته شده است. داستان از ماجراهای مدرسهی هیلشم آغاز میشود. هیلشم مدرسهای است که اعضای آن متولد شدهاند تا اعضای بدن خود را به دیگران اهدا کنند. این کتاب با ترجمه مهدی غبرایی توسط نشر افق به بازار عرضه شده است.
یکی از جدیدترین ترجمههای مهدی غبرایی، ترجمهی کتاب «هزارتوی خواب و هراس» و «لعنت به داستایوفسکی» اثر عتیق رحمانی است. عتیق رحمانی، نویسنده و کارگردان اهل کشور افغانستان و مقیم کشور فرانسه است. او کتابهای عتیق رحمانی را از زبان انگلیسی به زبان فارسی ترجمه کرده است. دو کتاب دیگر از همین نویسنده تحت عنوان «سنگ صبور» و «خاک و خاکستر» با ترجمه مهدی غبرایی به زودی از نشر ثالث روانه بازار خواهد شد.