کتاب زایش تراژدی نشر مرکز

زایش تراژدی

کتاب زایش تراژدی اثر فیلسوف آلمانی، فردریش نیچه، در سال ۱۸۷۲ منتشر شد. این کتاب نخستین اثر نیچه است و در آن، او به بررسی خاستگاه تراژدی یونانی می‌پردازد.

نیچه در این کتاب، تراژدی یونانی را محصول ترکیب دو نیروی آپولونی و دیونیزوسی می‌داند. آپولینی نیرویی است که به عقل، نظم، و زیبایی می‌پردازد. دیونیزوسی نیرویی است که به غریزه، شور و رقص می‌پردازد.

نیچه معتقد است که تراژدی یونانی زمانی به اوج خود رسید که این دو نیروی متضاد، در تعادلی متعادلی با یکدیگر قرار داشتند. در این حالت، تراژدی می‌توانست به زیبایی و عمقی دست یابد که در هیچ فرم هنری دیگری یافت نمی‌شود.

نیچه در زایش تراژدی، به بررسی آثار سوفوکل، ارسطو و دیگر تراژدی‌نویسان یونانی می‌پردازد. او معتقد است که این آثار، بازتابی از فرهنگ و ارزش‌های یونان باستان هستند.

نیچه در زایش تراژدی، دو نیروی متضاد را در هنر و فرهنگ یونان باستان شناسایی می‌کند: آپولونی و دیونیزوسی. آپولینی نیرویی است که به عقل، نظم و زیبایی می‌پردازد. این نیرو را می‌توان در هنرهای تجسمی، مانند نقاشی و مجسمه‌سازی دید. دیونیزوسی نیرویی است که به غریزه، شور و رقص می‌پردازد. این نیرو را می‌توان در موسیقی، رقص و همچنین در آیین‌های دینی دید.

نیچه معتقد است که تراژدی یونانی زمانی به اوج خود رسید که این دو نیروی متضاد، در تعادلی متعادلی با یکدیگر قرار داشتند. در این حالت، تراژدی می‌توانست به زیبایی و عمقی دست یابد که در هیچ فرم هنری دیگری یافت نمی‌شود.

برای خواندن کتاب های دیگر حوزه فلسفه دعوت می کنیم به فیدیبو سر بزنید.

آشنایی با فردریش نیچه نویسنده کتاب

فردریش ویلهلم نیچه (۱۵ اکتبر ۱۸۴۴ – ۲۵ اوت ۱۹۰۰) فیلسوف، ادیب، شاعر، منتقد فرهنگی، جامعه‌شناس، آهنگساز و لغت‌شناس آلمانی و استاد زبان‌های لاتین و یونانی بود که آثارش تاثیر بسیار عمیقی بر فلسفهٔ غرب و تاریخ اندیشهٔ مدرن برجای گذاشته‌است. مهم‌ترین اثر فلسفی و ادبی نیچه کتاب چنین گفت زرتشت است.

نیچه در شهر کوچک روکن واقع در لایپزیک پروس زاده شد. پدر او که معلم چند تن از اعضای خاندان سلطنت بود، نام کوچک پادشاه را بر فرزند خود نهاد (نیچه بعدها بخش میانی نام خود ویلهلم را حذف کرد). نیچه از همان کودکی به ادبیات و فلسفه علاقه داشت. او در سال ۱۸۶۴ وارد دانشگاه لایپزیگ شد و در رشته‌های الهیات و زبان‌های کلاسیک به تحصیل پرداخت.

در سال ۱۸۶۵، نیچه به دانشگاه برلین رفت و در آنجا تحت تأثیر آرتور شوپنهاور، فیلسوف آلمانی، قرار گرفت. شوپنهاور بر نیچه تأثیر عمیقی گذاشت و باعث شد که او به ماهیت هستی و معنای زندگی علاقه‌مند شود.

در سال ۱۸۶۹، نیچه به عنوان استاد زبان‌های کلاسیک در دانشگاه بازل سوئیس منصوب شد. او در این دانشگاه به تدریس زبان‌های یونانی و لاتین پرداخت و همچنین در زمینه‌های فلسفه و تاریخ تمدن سخنرانی می‌کرد.

نیچه در سال ۱۸۷۹ به دلیل بیماری مجبور شد از تدریس در دانشگاه بازل کناره‌گیری کند. او پس از آن به سفرهای متعددی پرداخت و در این سفرها به مطالعه و نوشتن پرداخت.

نیچه در سال ۱۸۸۹ دچار یک فروپاشی عصبی شد و برای همیشه از دنیای بیرون جدا شد. او در سال ۱۹۰۰ در شهر وایمار آلمان درگذشت.

آثار نیچه، که شامل بیش از ۲۰ کتاب و مقاله می‌شود، به موضوعات مختلفی از جمله هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، اخلاق، دین، هنر و فرهنگ می‌پردازد. او در آثار خود، به انتقاد از ارزش‌های سنتی و مذهبی می‌پردازد و مفاهیم جدیدی را مطرح می‌کند.

نیچه کتاب های دیگری نیز دارد که در فیدیبو قابل سفارش و خوانش است:

●     اراده قدرت

●     فراسوی نیک و بد

●     غروب بت ها

●     چنین می گفت زرتشت

●     حکمت شادان

●     سپیده دمان

چرا باید کتاب زایش تراژدی را بخوانیم؟

چند دلیل برای خواندن کتاب زایش تراژدی:

●     دیدگاه متفاوتی از تراژدی ارائه می‌دهد. نیچه، تراژدی را نه به عنوان یک داستان غم‌انگیز، بلکه به عنوان یک شکل هنری متعالی می‌بیند.

●     تاثیر عمیقی بر اندیشه‌های بعدی در زمینه فلسفه هنر و ادبیات گذاشته است.

●     این کتاب، به زبانی روان و قابل فهم نوشته شده است و برای خوانندگانی با دانش متوسط از فلسفه مناسب است.

اگر به فلسفه هنر و ادبیات علاقه دارید، خواندن کتاب زایش تراژدی را به شما توصیه می‌کنیم. این کتاب، اثری ماندگار و تأثیرگذار است که می‌تواند به شما دیدگاه جدیدی به هنر متعالی ببخشد.

در بخشی از کتاب زایش تراژدی می‌خوانیم

«برای آن‌که ذهنم را از همهٔ دغدغه‌ها و هیجانات و سوءفهم‌های ممکنی که افکار گردآمده در این کتاب پیش خواهند آورد پاک کنم (شخصیت ویژهٔ مخاطب زیباشناس ما هرچه می‌خواهد باشد) و به این ترتیب آزادانه و با همان حالت حظ متفکرانه‌ای که رد خود را بر هر صفحهٔ این تجسم اوقاتی خوش و تعالی‌بخش به‌جا گذاشته است قلم بزنم، اکنون لحظه‌ای را متصور می‌شوم که این اثر به دست تو، دوست ارجمندم، خواهد رسید. تو را می‌بینم که، شاید پس از پیاده‌روی عصرانه در برف زمستانی، عنوان پرومتئوس از بند رسته را بر جلد کتاب می‌بینی، اسمم را می‌خوانی، و بلافاصله یقین می‌کنی که، محتوای اثر هرچه باشد، نویسندهٔ آن حرفی جدی و ضروری برای گفتن دارد و نیز این‌که هنگام از سر گذراندن این افکار پیوسته با تو در بحث بوده، گویی تو آنجا بوده‌ای و گویی فقط می‌توانسته چیزهایی را که در محضر تو مناسبت دارند روی کاغذ بیاورد. وقتی که این کار را می‌کنی، به یاد خواهی آورد که من، درست در همان زمانی که تو در حال تصنیف ارج‌نامهٔ بی‌نظیرت دربارهٔ بتهوون بودی، یعنی در میانهٔ وحشت و ویرانی جنگی که تازه شعله کشیده بود، در حال جمع‌وجور کردن خودم برای مدون ساختن این افکار بودم. اما اگر این به خود آمدن باعث شده مردم فکر کنند شور میهن‌پرستانه و تن‌آسایی زیباشناختی، یا جدیت متهورانه و بازیگوشی شادمانه (heiter) نقطهٔ مقابل یکدیگرند، اشتباه از آن‌هاست. درحقیقت اگر مردم واقعاً کتاب را بخوانند در کمال حیرت درمی‌یابند که موضوع مورد بحث ما مسئلهٔ خطیری است برای آلمان، مسئله‌ای که ما اکنون آن را، همچون محور و نقطهٔ عطفی، در دل امیدواری‌های آلمانیان جای می‌دهیم. ولی شاید مردم اصلاً از پرداختن جدی به هرگونه مسئلهٔ زیباشناختی دلخور می‌شوند، به‌ویژه چون قادر نیستند هنر را چیزی بیش از یک نمایش فرعی سرگرم‌کننده و جرنگ‌وجرنگ قابل اغماض زنگوله‌های دلقکان در برابر «گرانش هستی» قلمداد کنند ــ گویی ما نمی‌دانسته‌ایم منظور از این تضاد با «گرانش هستی» چیست. بگذار این مردمان جدی‌نگر به یاد بسپارند: اعتقاد راسخ من به این‌که هنر بالاترین مسئله و فعالیت حقیقتاً متافیزیکی این زندگی است مبتنی بر فهمی است که وجه اشتراک من و مرد مبارزی است که پیرو رهبری متعالی اویم و اکنون می‌خواهم این اثر را به او پیشکش کنم.»

پیشنهاداتی برای خوانندگان کتاب زایش تراژدی

اگر از خواندن کتاب زایش تراژدی لذت بردید، پیشنهاد می‌کنیم که از خواندن کتاب‌های زیر غافل نشوید.

۱- کتاب در باب حکمت زندگی

۲- کتاب تسلی بخشی‌های فلسفه

۳- کتاب جستارهایی در باب عشق