کتاب صوتی در دفاع از فهم نشر رادیو گوشه

خواندن این کتاب که مجموعه سخنرانی های او به ترتیب زمانی است، تضاد آرا و دورویی او را برایم آشکار و اقبالم نسبت به وی را مکدر ساخت. از آغاز خود را مدافع سرسخت آزادی در مقابل عدالت خواهی و منتقد سوسیالیسم غیر واقعی موجود در عصرش می نماید - به تعبیر خودش فهم مهمتر از نان است- و البته خواهان آزادی بردگان از یوغ اربابان (یا همان استعمار) هم هست، منتهی مشکل تناقض و دورویی جایی شروع می شود که مردم الجزایر خواهان همان آزادی هستند. آنجا دیگر توصیه او همزیستی مسالمت آمیز برده و ارباب است (رجوع به سخنرانی اش در ۱۹۵۶ فراخوانی برای ... که بعد از آن شاید به دلیل درک همین تناقض اش یا به قول خودش سوءتفاهمش، در باب این موضوع سکوت اختیار می کند). در سخنرانی آخر در جمع الجزایری ها اگرچه به صراحت قبلی خواستار تفاهم برده و ارباب نمی شود، اما به نقش ارباب فرانسوی در ساخت ادبیات برده بومی که هر دو به یک زبان یعنی فرانسوی است و نقش خودش در آن مباهات می کند. امروز و همان زمان کامو، مردم آزاده و‌ آگاه جنوب جهانی فریب جلوه نمایی (ژست) و شعار واعظ غربی را نمی خورند. امیدوارم خوانندگان او بدون احساسات رمانتیک و گرایش عجیب پذیرفتن هر آنچه از آنسوی می آید، متوجه آرای متناقض او در امور سیاسی باشند. چهار سال پس از مرگ کامو الجزایر از فرانسه استعمارگر کامو جدا و مستقل شد و شصت و دو سال بعد، همین امروز، همین الجزایر (و نه فرانسه) در شورای امنیت سازمان ملل خواهان اقدام این شورا برای توقف قتل عام آوارگان فلسطینی (پروژه استعمار جمعی غرب) مستقر در چادرگاه های رفح شده است.