روابط انسانی با پیچیدگیهای بسیاری همراه است. روابطی که «شوپنهاورِ» فیلسوف را وامیدارد تا در انزوا و تنهایی زندگی کند. هرچند در ارتباطهای انسانی لذت و رهایی کمنظیری وجود دارد اما گاهی زخمهای ماندگاری نیز بر انسان باقی میگذارد. موراکامی در سیزدهمین داستان بلند خود از پیچیدگیهای وظایف انسان در روابطش حرف میزند. سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سفر معنویاش شرحی پرکشش از افراد دایرهی دوستان صمیمی است که ناخواسته باعث رنجی ماندگار در دیگری شدهاند.
هاروکی موراکامی یکی از شناختهشدهترین چهرههای ادبیات ژاپن در سال ۱۹۴۹ در شهر کیوتوی ژاپن به دنیا آمد. از دوران کودکی به فرهنگ غرب و موسیقی و ادبیات روسیه علاقهمند شد. موراکامی با خواندن آثار «فرانتس کافکا»، «چارلز دیکنز»، «فئودور داستایفسکی»، «ریچارد براتیگان» و «جک کرواک» رشد کرد. تاثیر ادبیات جهان بر افکار و ذهنیات او در کتابهایش روشن است. موراکامی نویسندهای قصهگو است که غالب آثارش را با سبک رئالیسم جادویی (واقعگرایی جادویی) و سورئال (فراواقع گرایی) نوشته است. داستانهای کوتاه و بلند او با محوریت انسان، انزوا و مفهوم زندگی روایت میشوند.
هاروکی موراکامی اولین کتاب خود را با نام «به آواز باد گوش بسپار» در سال ۱۹۷۹ منتشر کرد و به فاصلهی دو سال، دو کتاب دیگر با محوریت شخصیت «بوکو» و در دنبالهی کتاب اولش نوشت. او که به همراه همسرش یک بار جاز را اداره میکرد، بعد از نگارش سومین کتابش بار را فروخت و بهطور حرفهای و تمام وقت به نویسندگی روی آورد. با انتشار کتاب «جنگل نروژی» -تنها اثر او به سبک رئالیسم یا واقعگرایی- به محبوبیت و شهرت زیادی دست یافت. کتاب چندین بار تجدید چاپ شد و توجه منتقدین و مردم –بهخصوص- جوانان را به خود جلب کرد. موراکامی بعد از چاپ «جنگل نروژی» به اروپا و سپس به آمریکا رفت.
موراکامی در طول فعالیت ادبیاش موفق شد جایزهی فرانتس کافکا، نشان معتبر ادبی که هر ساله در کشور چک به نویسندگان اهدا میشود و جایزهی بینالمللی فرانک اوکانر، جایزهای برای بهترین داستانهای کوتاه که سالانه در ایرلند برگزار میشود را بهدست آورد.
هاروکی موراکامی در حال حاضر هفتاد ساله است. هر روز چهار صبح بیدار میشود، شش ساعت به نوشتن مشغول است و نه کیلومتر میدود. او در شهری مسکونی در ژاپن زندگی میکند.
موراکامی نویسندهی پرکاری است و در مدت ۴۰ سالهای که در عرصهی ادبیات فعالیت میکند، کتابهای داستانی کوتاه و بلند زیادی نوشته است. میان آثار منتشر شدهی او میتوان به چند کتاب برجستهی او اشاره کرد.
«به آواز باد گوش بسپار» اولین کتاب موراکامی با داستانی نه چندان قدرتمند است که با روایتی سریع و پرکشش به اثری خواندنی تبدیل شده است. روایتی سرراست از روابط و درونیات مردی به نام «بوکو». رمان «پینبال، ۱۹۷۳» در دنبالهی کتاب «صدای باد را بشنو» نوشته شده است و زوایای دیگری از شخصیت قهرمان داستان را روشن میکند. «شکار گوسفند وحشی» داستانی در بستر یک اتحادیهی سیاسی - صنعتی است که با شرح ذهنیات قهرمان داستان، تضادهای میان خواست انسانها و وضعیت موجود را بیان میکند.
این سه اثر با نام سهگانهی موش صحرایی شناخته میشوند. موراکامی دو کتاب اول از این سهگانه را ناتوان و نابالغ میداند و دربارهی تجربهی نوشتن «شکار گوسفند وحشی» گفته است: «اولین کتابی بود که میتوانستم نوعی احساس شادی را برای روایت یک داستان احساس کنم. وقتی یک داستان خوب میخوانید، فقط خواندن را ادامه میدهید و از آن لذت میبرید. من وقتی یک داستان خوب نوشتم، فقط از نوشتن لذت بردم.»
مجموعه داستان «پس از زلزله» دربارهی خشونت پنهان در جامعهی مدرن ژاپن است. موراکامی در روایت داستانهای کوتاه این مجموعه رمز و رازهای مشترکی آورده است که داستانها را به هم پیوند میدهد و باعث شده تا بعضی از منتقدین این اثر موراکامی را یک رمان بدانند.
«ماجرای پرنده باد شده» روایتی به سبک سورئال از زندانی شدن همسر قهرمان داستان در مکانی متافیزیکی است. موراکامی در این اثر مفهوم خشونت و عشق را بازتعریف میکند. «سرزمین عجایب پخته شده و پایان جهان» نام کتاب دیگری از هاروکی موراکامیست که دنیایی فانتزی با شمایل یک شهر دارد. شخصیت اصلی رمان باید میان دنیایی با مردم بدون سایه و دیوارهای عظیمش و جهان بیرونی، یکی را برای زندگی کردن انتخاب کند. وبسایت پابلیشرز ویکلی در یکی از مقالههایش نوشته است: «اگر گابریل گارسیا مارکز و اچ. جی. ولز با یکدیگر رمانی بنویسند، امکان دارد چیزی شبیه این رمان شود.»
«1Q84» روایتی فراواقعی از جریان حساسیت برانگیز گروههای مذهبی با محوریت سیاست، مذهب و روح انسان است. «کافکا در کرانه»، یکی از مهمترین و پیچیدهترین آثار موراکامی است که سه شخصیت اصلی از سه نسل متفاوت دارد. داستانی سورئال که قهرمانهایش در رنج هستند و قصد دارند پا به دنیایی دیگر بگذارند. روایتی پیچیده و خواندنی دربارهی سرنوشت و تقدیر انسان.
کتاب «رقص رقص رقص» نام اثری دیگر از موراکامی است که بسیاری از منتقدان آن را اثری با ریتم کند و خسته کننده خواندند. اثری دربارهی کاپیتالیسم مدرن، مصرف گرایی و اقتصاد ژاپن. در این کتاب «بوکو» قهرمان اولین کتاب موراکامی و جستوجوی کیکی که ساخته بود، دستمایهی روایت داستان میشود.
موراکامی نویسندهای ژاپنی است که دغدغههای همهگیر و جهان شمول را در بستر روایتهایی به سبک رئالیسم جادویی بیان میکند. غالب آثار او بر اساس انگیزه و نیاز وسواسآلود انسانها برای کشف هویت خود، پاسخ به پرسشهای ذهن، چرایی از دست رفتن روابط و بازیابی آن چه از دست رفتنش زخم ایجاد میشود، شکل گرفتهاند. موراکامی همواره به وفادار نبودن به ادبیات ژاپن محکوم بوده است. او دربارهی سبک نوشتار خود در مصاحبهای با گاردین میگوید: «ما که دقیقا بعد از جنگ به دنیا آمدیم، در فرهنگ آمریکایی بزرگ شدیم: من همیشه به آهنگهای جاز و پاپ آمریکایی گوش میدادم و سریالهای تلویزیونی آمریکایی میدیدم؛ برایمان دریچهای بود رو به جهانی متفاوت. اما به هر حال پس از مدتی سبک خود را پیدا کردم، که نه ژاپنی بود و نه آمریکایی، سبک خودم بود.»
موراکامی با بیانی سرراست و ساده موضوعات پیچیدهای مثل ناخوداگاه انسان را واکاوی میکند. او با ایجاد محیطی فراواقعی، مفهوم و حقیقت انسانیت را به چالش میکشد.
در یکی از مقالههای منتشر شده دربارهی نوشتار موراکامی آمده است: «کارهای او نمایانگر فرهنگ ژاپنی نیستند، بلکه واکاوی سوالاتی هستند که تمام انسانیت را در بر میگیرند. طبیعت فرد چیست؟ معنای شادی یا موفقیت در عصر جهانی چیست؟ روح چیست و ما چگونه آن را بهدست میآوریم؟ چرا بعضیها از ساختار جوامع معاصر خوششان نمیآید و چه جایگزینهایی دارند؟ اینها تنها معدود سوالاتی هستند مه موراکامی خطاب قرار میدهد و این سوالات همهی ما را در بر میگیرند.»
موراکامی سیزدهمین رمان خود با نام سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سفر معنویاش را در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد. کتاب با روایتی پرکشش و ضربآهنگی سریع، پیچیدگیهای روابط دوستانه میان انسانها را شرح میدهد. سوکورو تازاکی بیرنگ با زبان راوی و از ذهن سوکورو، قهرمان داستان شرح داده میشود. این کتاب بار دیگر موراکامی را در کانون توجه مخاطبانش قرار داد.
«مهدی غبرایی» که کتاب را با عنوان «سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سرگشتگی» ترجمه کرده است دربارهی استقبال از اثر موراکامی گفته است: «نسخه ژاپنی این کتاب در ژاپن پس از انتشار در یک هفته یک میلیون نسخه فروش داشته است و نسخه انگلیسی آن نیز به اندازهای مورد توجه مخاطبانش در انگلستان قرار گرفت که برای خریدن آن صفهای طولانی از سوی مردم ایجاد شده بود.»
سوکورو تازاکی جوان ۲۶ سالهایست که ایستگاههای قطار را طراحی میکند و در انزوایی خودخواسته تنها با دوستش سارا در ارتباط است. انزوایی که ریشه در گذشتهاش دارد.
مخاطب در بخشهای ابتدایی کتاب متوجه میشود که سوکورو در دوران دبیرستان چهار دوست صمیمی داشته که تمام آنها در نام فامیلشان اسم یک رنگ داشتهاند؛ همه جز سوکورو که بیرنگ بوده است. سوکورو پس از پایان دوران دبیرستان برای ادامهی تحصیل به دانشکدهی مهندسی توکیو میرود. او در دومین تابستانی که برای دیدار خانواده و دوستانش برمیگردد متوجه اتفاق عجیب و دردناکی میشود؛ ارتباط عمیق و نزدیک گروه پنج نفرهشان از بین رفته است.
اولین ترجمه از رمان موراکامی را «امیرمهدی حقیقت» به فارسی برگرداند و نشر «چشمه» این نسخه را با نام «سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارتش» در سال 1393 منتشر کرد. در همین سال ترجمهی دیگری از سوی نشر «کولهپشتی» به قلم «مارال زالزر» با عنوان «تسوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارتش» منتشر شد.
پنج برگردان فارسی در سال 94 از کتاب سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سفر معنویاش وارد بازار نشر ایران شد: نشر «روزگار» با ترجمهی «مرضیه خسروی»، انتشارات «قطره» با برگردان «مونا حسینی»، ترجمهی «مهدی غبرایی» با عنوان «سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سرگشتگی» از سوی نشر «نیکا»، برگردان «محمد قصاع» با نام «سفر تنهایی تسوکورو تازاکی بیرنگ» و ترجمهی فارسی «فرزین فرزام» از سوی نشر «ققنوس» با نام «تسوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارت او»
«میثم فرجی» نیز اثر موراکامی را با نام «تسوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارتش» ترجمه کرد. این برگردان در سال ۱۳۹۶۵ از سوی نشر «میانه» منتشر شد.
علاقهمندان به ادبیات داستانی و آثار هاروکی موراکامی میتوانند برای خرید و دانلود کتاب الکترونیکی (pdf) سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای سفر معنویاش با ترجمه «مونا حسینی»، «مارال زالزر»، «مرضیه خسروی» و «فرزین فرزام» به سایت فیدیبو مراجعه کنند. همچنین کتاب صوتی این اثر با برگردان «فرزین فرزام» و خوانش «مهبد قناعتپیشه» روی سایت فیدیبو در دسترس مخاطبان است.
تو زندگی بعضی چیزها اون قدر پیچیده هستند که گفتنشون به هر زبونی سخته. سوکورو جرعهای از نوشیدنی را فرو داد و به این فکر کرد که حق با اُلگاست. نه فقط برای توضیح دادن به دیگران بلکه برای خودت هم نمیتوانی توضیح دهی. سعی میکنی توضیح بدهی و دست آخر یک مشت دروغ تحویل بقیه میدهی. بههرحال، او میدانست احتمالا فردا متوجه خیلی چیزها خواهد شد. باید صبر میکرد. اگر هم چیزی دستگیرش نمیشد، باز اشکالی نداشت. کاری از دستش برنمیآمد. سوکورو تازاکی بیرنگ به زندگی بیرنگ خود ادامه میداد. بدون آزار رساندن به کسی.
فرمت محتوا | epub |
حجم | 1.۶۷ مگابایت |
تعداد صفحات | 326 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۱۰:۵۲:۰۰ |
نویسنده | هاروکی موراکامی |
مترجم | مونا حسینی |
ناشر | نشر قطره |
زبان | فارسی |
عنوان انگلیسی | Colorless Tsukuru Tazaki And His Years of Pilgrimage |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۵/۰۹/۰۷ |
قیمت ارزی | 5 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
خطر لوث شدن Spoiler!! کشش و جذابیت: 2 از 10 ادبیات نویسنده: 3 از 10 انسجام داستان: 4 از 10 احتمالا اگر یک آدم بالای 30 سال که دوستیهای موفقی نداشتهم نبودم همین مقدار هم از کتاب لذت نمیبردم راستش روح و روان ژاپنیها رو اصلا درک نمیکنم. حرف زدنشون، طرز بیان افکارشون، لحن صحبتشون، احساساتشون، دغدغههاشون. احساس میکنم گِل این قوم اساسا با گِل بقیهٔ ابناء بشر فرق داره. اینو حتی توی فیلمهاشون هم دیدهم. شاید به همین دلیل کتاب برام پر از صحنههای زائد و بیمعنا و بیفایده بود، از جمله کل صحنه آخر کتاب که میشد به راحتی از خیرش گذشت بدون لطمهای به داستان. خب، نهایتا بعد از این همه وراجی و توصیف هم نفهمیدیم یوزو چهش بود؟ کی حاملهش کرده بود؟ واسه چی به سوکورو تهمت زد؟ چطور ممکنه طول 16 سال یک نفر کنجکاو نشه از سوکورو توضیح بخواد؟ اونم در حالیکه وقتی سوکورو میره دیدنشون همه خیلی گرم و صمیمی ازش استقبال میکنن انگار نه انگار که یه روزی سر چنان تهمت وحشتناکی اونطور بیرحمانه طردش کرده بودن! همه هم که طبق پسند لیبرالهای امروزی، کامل یا نیمه همجنسگرا هستن. راستی، اون هایدا چی میگفت تو داستان؟ قصهٔ باباش چه نقشی داشت؟ و آدمهای شش انگشتی؟ انگار نویسنده چند جا خواسته یه ذره ادویهجات ثریلر و معمایی به داستان اضافه کنه، ولی دیده حسش نیست، مثل خود شخصیت اصلی داستان که حس هیچیش نیست، و خواننده رو هم با پخمگی و بیخاصیتی خودش همراه و دمغ میکنه.
من این کتاب را با ترجمه ی دیگری از نشر روزگار خواندم. باوجودی که ترجمه ی خوبی بود باید بگویم بدلیل موضوع داستان ، حذفیات بسیار زیادی داشت. با این حجم از حذفیات گمان میشود که داستان با مسائلی گنگ و لاینحل در ان تمام میشود. اما من با جستجویی که انجام دادم تونستم اصل ماجرا و نقاط سانسوری کتاب را متوجه بشم .درمجموع برای سرگرمی داس تان خوبی بود نه بیشتر !! ......داستان درباره ی یک گروه ۵ نفره با دو دختر و۳ پسر است که پس از سالها دوستی باهم، بی دلیل ، یکی از دوستان را از گروه بیرون میکنن......
موضوع خوبی داشت!میدونید در واقع موضوع کتاب آدم رو به یاد خودش و رها شدن هاش مینداخت و این باعث می شد تو دلت بخوای داستان رو دنبال کنی ببینی چی به سر شخصیت اصلی داستان اومده و ببینی ایا اونم همون احساساتی رو تجربه کرد که توام موقع ترک شدن تجربه کردی؟! و در عین حال دلت میخواست ببینی واکنشش در مورد این ترک شدن چیه و یه جورایی همش مقایسه بین تجربه خود آدمی و شخصیت اصلی داستان! اما متن نوشته خیلی زیاد توصیف داشت!توصیف و فضاسازی خوبه تا جایی که خواننده رو با فصای داستان اشنا کنه اما بیش از اندازه بودنش حوصله آدم رو سر می برد!بیش از اندازه جزئیات رو بیان داشت اما یک نکته ی مثبت دیگه اش این بود که خیلی کلمات صریحی استفاده میکرد و متن نوشته خیلی روونه! برای یکبار خوندن ارزشش رو داره اما چند بار خوندن نه!
موراکامی از جمله نویسنده هاییه که قلمش چه توی داستان کوتاه و چه توی رمان مسحور کنندس. به شدت از خوندن این کتاب لذت بردم و جزییاتی از زندگی توی ژاپن و توکیو به خواننده میده که مثل سایر آثار موراکامی غیر ضروری بنظر میان ولی در آخر کتاب کامل و بی نقصه و انگارنمیشه حتی یک جمله اش رو هم حذف کرد. فکر کنم موراکامی و تارنتینو شباهت های زیادی توی سبک روایت دارن...
یکی از کتابهای خیلی عالی موراکامی, در حد کنار کافکا در کرانه. داستان ظاهرا واقع گرایانه با رگه های سوررئال که با وجود سوژه ظاهرا معمولی, بی اندازه جذاب و پرکششه. ترجمه اش هم توی این آشفته بازار ترجمه های درب و داغون, انصافا عالیه.
احساسات آدم و به لرزه میاره !موراکامی اگر فکر میکنید رها شدید در برهه ای توسط کسی این کتاب را بخوانید نیمه ی اول کتاب احساسات شما را به جوش و خروش میاورد و نیمه ی دوم آن مرهمی بر زخمتان خواهد بود . جدی میگم! سوکورو تازاکی کسی است که بی رحمانه توسط دوستانش کنار گذاشته شده ....
چن تا کتاب از موراکامی خوندم شاید این از همه شون سر راست تر بود قابل تحمل تر و خوندنی نر تو این یکی سر می خوری تا تهش! هر چند که مثل بقیه کتابهایی که ازش خوندم پر از سطرهای اضافی و توضیحات کسل کنندس انگار نوشته هاشو متری به ناشراش می فروشه! می کشدشون تا گرون تر بفروشه!!
اصلا در حد کافکا در کرانه نبود ، با اینکه خیلی غرق داستان شدم و دو روزه کتاب و خوندم ، اما ضعف های کتاب کاملا توی ذهنم مونده ، و بدترین حس و زمانی پیدا کردم که دیدم به صفحه آخر رسیدم. اما بطور کلی از خوندنش پشیمون نیستم.
ابعاد مختلف انزاوی انسان رو خوب نشون داده،تا حدی با شخصیت اصلی شروع به همذات پنداری میکنید و یه جاهایی هم حوصله تون سر میره امت روان بود سطح داستان راضی نگهتون میداره👍
بنظرم جالب نبود و پر از صحنه های تکراری و اضافی.... یک جور کش دادن زیادی... آخرش معلوم نشد شیرو کی بهش تجاوز کرده و کشته چرا انداخته گردن سوکور و.... خوب نبود