کتاب لذت‌های ناممنوع نشر بیدگل

کتاب لذت‌های ناممنوع اثر آدام فیلیپس، اثری تامل برانگیز در باب پیچیدگی لذات انسانی، و رابطه ما با لذت است. کتاب این تصور غلط را بررسی می‌کند که آیا لذت‌های ممنوعه اساساً رضایت بیشتری نسبت به لذت‌های مجاز در دل ما ایجاد می‌کنند، یا این گذاره فقط یک تصور عامیانه است. نویسنده استدلال می‌کند که ما اغلب از شادی‌ها و لذات ساده‌ای که در زندگی روزمره به وفور یافت می‌شوند غافل می‌شویم، در حالی که به دنبال لذت‌های زودگذر و کسب شادکامی از تابو‌هایی هستیم که خارج از هنجارهای اجتماعی‌اند.

کتاب در لایه‌های زیرین با لحنی طنزآمیز به شیفتگی جامعه غرب به تابو پرستی و کام جویی بی‌حد و مرز طعنه می‌زند. فیلیپس این روند فرهنگی را به چالش می‌کشد و ادعا می‌کند که تلاش ما برای کسب خرسندی از لذت‌های ممنوعه اغلب به سبب تمایل ما برای فرار از کسالت و یکنواختی است، نه تلاشی برای جستجوی خوشبختی. نویسنده استدلال می‌کند که رفتارهای ممنوعه ممکن است به هیجان موقتی و حس آزادی کوتاه مدت منتهی شوند، اما نتیجه این کام‌جویی به لذتی پایدار نمی‌انجامد.

این کتاب جوایز متعددی از جمله جایزه Wingate ادبی (۲۰۱۴)، جایزه welcome book سال ۲۰۱۴، جایزه Prix du Livre Inter را کسب کرده و برای جوایز Baillie Gifford و Ondaatje از انجمن ادبی سلطنتی نیز نامزد شده که این جایزه را دریافت نکرده‌است. 

کتاب لذت‌های ناممنوع به دلیل سبک نوشتاری صریح و جذاب، کاوش روانشناسانه و دقیق در باب لذت، و ارتباط آن با زندگی روزمره مورد تحسین قرار گرفته‌است. 

موضوع کتاب لذت‌های ناممنوع چیست

فیلیپس مفهوم لذت‌ ممنوعه را بسط می‌دهد تا بر شادی‌های اغلب نادیده گرفته شده‌ای که به راحتی در زندگی روزمره ما یافت می‌شوند، تأکید کند. او به خوانندگان توصیه می‌کند تا آگاهی ذهنی خود را پرورش داده و شادی‌های ساده روزمره را کشف کنند، شادی‌هایی چون نوشیدن یک فنجان قهوه، لذت بردن از یک پیاده‌روی در طبیعت یا ارتباط با عزیزان و نزدیکان و دوستان. از نظر فیلیپس کشف رضایت در امور عادی می‌تواند به زندگی پربارتر و متعادل تر منجر شود.

پیام اصلی کتاب فراخوانی برای بازنگری درک ما از لذت است. فیلیپس ما را تشویق می‌کند تا رضایت واقعی موجود در تجربیات روزمره را کشف کنیم و یکبار دیگر فرضیات خود را درباره لذت، به چالش بکشیم.

در پایان، لذت‌های ناممنوع دیدگاه تازه‌ای درباره ماهیت لذت و رابطه ما با لذت ارائه می‌دهد. فیلیپس حکمت متعارف را به سخره گرفته و خوانندگان را تشویق می‌کند تا رابطه خود با لذت را بررسی کنند. بینش کتاب و سبک نوشتاری جذاب آن، این اثر را به منبعی ارزشمند برای درک روانشناسی انسان و کشف جاده‌ای نو در مسیر خوشبختی تبدیل می‌کند.

برای خواندن کتاب‌های روانشناسی به فیدیبو سر بزنید. 

آشنایی با آدام فیلیپس نویسنده کتاب

آدام فیلیپس روانکاو و مقاله نویس بریتانیایی در سال ۱۹۵۴ در کاردیف ولز به دنیا آمد. فیلیپس تا امروز آثار بسیاری در زمینه روانکاوی، ادبیات و فرهنگ به رشته تحریر درآورده‌است. از جمله آثار او می‌توان به از دست دادن: ستایش زندگی نازیسته، لذت‌های ممنوعه، کرم‌های داروین و آرام شدن اشاره کرد. وی از سال ۲۰۰۳ سردبیر عمومی انتشارات پنگوئن برای ترجمه جدید آثار زیگموند فروید است. پیش از اینکه فیلیپس به عنوان روانکاو در کلینیک تاویستوک در لندن آموزش ببیند، در دانشگاه آکسفورد در رشته زبان و ادبیات انگلیسی تحصیل کرد و سپس به عنوان معلم و نویسنده مشغول به کار شد. وی در لندن مطب خصوصی دارد و همچنین استاد مدعو دانشگاه یورک است. فیلیپس به دلیل سبک نوشتاری روان، صریح و خواندنی‌اش شناخته می‌شود. او تلاش می‌کند تا ایده‌های پیچیده علم روانشناسی را برای مخاطبان عام قابل فهم کند. وی همچنین یک متفکر مورد احترام در گستره وسیعی از زمینه‌های گوناگون از جمله عشق، هوس، هویت و اخلاق است.

برخی از آثار برجسته فیلیپس:

• درباره بوسیدن، خنداندن و کسل شدن: مقالات روانکاوی درباره زندگی غیر قابل تأمل 

• حسرت

• کرم های داروین 

• عقل در برابر جنون 

• از دست دادن: ستایش زندگی نازیسته 

• فروید شدن: شکل‌گیری یک روانکاو

فیلیپس به دلیل اصالت، بینش و توانایی خود در پیوند دادن روانشناسی با زندگی روزمره مورد ستایش قرار گرفته است. او یکی از اندیشمندان برجسته نسل خود در زمینه روانشناسی انسان است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

چرا باید کتاب لذت‌های ناممنوع را بخوانیم

در اینجا به چند دلیل اشاره می‌کنیم که چرا باید کتاب لذت‌های ناممنوع نوشته آدام فیلیپس را بخوانیم:

• این کتاب یک اکتشاف فکری در مورد ماهیت لذت است. فیلیپس استدلال می‌کند که ما اغلب از لذت‌هایی که به راحتی در دسترس ما هستند غافل می‌شویم و در عوض بر لذت‌های ممنوعه یا تابو‌ها تمرکز می‌کنیم. او پیشنهاد می‌کند که راه کسب لذت‌های روزمره را بیاموزیم و از آنها به عنوان فرصتی برای ارتباط با خود و دیگران بهره ببریم.

• نثر کتاب خواندنی و لذت‌بخش است. فیلیپس مهارت خاصی در بیان ایده‌های پیچیده و قابل فهم دارد. نثر او تند و تیز، آموزنده و اغلب آمیخته با طنز است.

• در دنیایی که ارزش‌های انسانی به طور فزاینده‌ای در مصرف‌گرایی خلاصه شده و تعقیب پاداش مادی به عنوان هدف والای زندگی تبلیغ می‌شود، فیلیپس به ما یادآوری می‌کند که اهمیت یافتن لذت در روابط، کار و زندگی، ارزش‌های فراموش شده زندگی مدرن‌اند که باید به سمت آنها گام برداشت.

• خوانش این کتاب برای همه مخاطبان در سنین مختلف مناسب است. 

در مجموع، لذت‌های ناممنوع یک کتاب ارزشمند و تامل‌برانگیز است که به خواننده کمک می‌کند تا از شادی های زندگی روزمره قدردانی کند و دنیا را با دید تازه‌ای بنگرد.

در بخشی از کتاب لذت‌های ناممنوع می‌خوانیم

اسکار وایلد با آن جملۀ مشهورش، مبنی بر اینکه مشکل سوسیالیسم این است که زیادی وقت آدم‌ها را می‌گیرد، داشت بهمان خاطرنشان می‌کرد که همواره چیزهایی وجود دارند که حتی از مهم‌ترین چیزهای زندگی‌مان برایمان مهم‌ترند؛ و اینکه، هر چقدر هم چیزی برایمان اهمیتِ بسیار داشته باشد، همیشه چیزهای دیگری هم هست که دوست داریم انجام بدهیم. سوسیالیسم ناگزیر وجهی بازدارنده دارد؛ احتمالا ازمان بخواهد از خیر چیزهای زیادی بگذریم. درست مثل سایر تعهدات ما، سوسیالیسم هم از چیزهای زیادی محروممان می‌کند، از چیزهای زیادی منعمان می‌کند. ما انسان‌ها، با رواداشتن چیزهایی به خودمان، خود را از چیزهایی دیگر منع می‌کنیم. همۀ ایدئال‌هایی که برای خود داریم ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ ‍‌همۀ هدف‌هایمان، آرزوهایمان و باورهایمان ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ ‍‌به معنی واقعی کلمه محدودکننده‌اند. البته که مقصود و هدف آنها همین است. ولی از نظر وایلد، در این واقعیتِ روشن و ساده ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ ‍‌که نمی‌توانیم همه کاری انجام دهیم، که نمی‌توانیم به همه‌چیز اعتقاد داشته باشیم، که نمی‌توانیم عاشق و خواهان همه باشیم ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ـ‍ ‍‌نوعی اراده و انتخابِ سهل‌انگارانه هست. چه‌بسا ما کمی زیادی مشتاقِ از خودگذشتگی هستیم؛ چه‌بسا خودمان دلمان می‌خواهد از خیر چیزهایی بگذریم. در واقع شاید ما کاری را از آن رو انجام می‌دهیم که می‌خواهیم با انجام‌دادنش از چیزهایی دیگر چشم‌پوشی کنیم.

به نظر می‌رسد وایلد قصد داشته بگوید هر چیزی در صورتی امکان‌پذیر می‌شود که بسیاری چیزهای دیگر ناممکن، غیرقابل‌تصور و دور از ذهن شوند. و بااین‌حال، عجیب آنجاست که بعضی چیزها و آدم‌ها که مجاب می‌شویم کنارشان بگذاریم، ذهن ما را به‌تمامی به تسخیر خود درمی‌آورند. ممنوع‌ کردن چیزی همانا فراموش‌نشدنی کردن آن است (بچه‌ها نباید بدون نگاه‌ کردن به خیابان از آن بگذرند؛ آدم‌بزرگ‌ها هم نباید زیادی به سکس یا سکس نامشروع فکر کنند). در بهترین حالت ممکن، ممنوع ‌کردنِ چیزی یعنی جلب ‌کردن توجه و تضمین جذابیت آن. منع چیزی یعنی مهیا کردن موقعیت برای تسخیر ذهن آدم‌ها. مسلماً ما همیشه جایی در ضمیر آگاهمان متوجه این هستیم که خودمان را از چه چیزهایی منع کرده‌ایم؛ وقتی دست به چنین کارهای ممنوعه‌ای می‌زنیم، به‌اصطلاح می‌گوییم موقع انجام‌دادنشان به خودمان مسلط نبوده‌ایم؛ هرچند نمی‌شود این نتیجه را گرفت که وقتی کارهای نا ممنوع انجام می‌دهیم به خود مسلطیم. در واقع، اساساً ایدۀ تسلط بر خود حاصل این است که چیزهایی را ممنوعه اعلام کرده‌ایم. افکار و تجارب توأم با لذتِ ما از منع و نهیِ خود جدایی‌ناپذیرند. بنابراین، وقتی از لذت‌های ناممنوع حرف می‌زنیم، مسلماً باید بدانیم که دیگر به آن زبان منع‌کننده، به آن زبان مهارکننده، به مراقبت و تنبیه، نیاز نداریم. می‌توانیم آن تعابیر را کناری بگذاریم. این همان چیزی است که وایلد به آن اشاره می‌کند، جایی که در مقالۀ «منتقد در مقام هنرمند»[۱] (۱۸۹۱) می‌نویسد: «ما به آدم‌ها یاد می‌دهیم چطور چیزهایی را به یاد بسپارند، ولی هیچ‌وقت یادشان نمی‌دهیم چطور بزرگ شوند.» چه‌بسا نتوانیم به آدم‌ها یاد بدهیم چطور بزرگ شوند، ولی چیزهایی هست که باید بتوانید برای بزرگ‌شدن از خاطر بزدایید.

پیشنهاداتی برای دوست‌داران کتاب لذت‌های ناممنوع

اگر از خواندن کتاب لذت‌های ناممنوع لذت بردید، پیشنهاد می‌کنیم که از خواندن کتاب‌های زیر غافل نشوید

• کتاب درمان شوپنهاور

• کتاب اضطراب منزلت نوشته آلن دوباتن

• کتاب قبیله‌های اخلاقی نوشته جاشوا گرین