کتاب بینایی نشر ماه آوا - نسخه صوتی

کمتر کتابخوانی را می‌توانید پیدا کنید که نام رمان کوری به گوشش نخورده باشد یا بخش‌هایی از آن را نخوانده باشد. این اثر مشهورترین داستان ساراماگو است و ارزش ادبی بسیاری دارد. نه سال پس از انتشار این رمان، نویسنده‌ی مشهورش ادامه‌ای بر آن نوشت، ادامه‌ای به نام «بینایی» که پر از نکاتی ارزشمند و خواندنی است.

درباره کتاب صوتی بینایی

رمان بینایی که در زبان انگلیسی به نام «seeing» شناخته می‌شود اولین‌بار سال ۲۰۰۴ به زبان پرتغالی منتشر شد و دو سال بعد به انگلیسی برگردانده شد. این رمان هم مانند کوری با استقبال بسیار زیادی در سراسر جهان روبه‌رو شد.

داستان بینایی در ادامه‌ی کوری رخ می‌دهد. مردمان شهر در داستان کوری که دوباره بینایی خود را به دست آورده‌اند حالا دیگر مردمانی هوشیارند. آن‌ها دیگر کسانی نیستند که دولت مرکزی بتواند به‌راحتی کنترلشان کنند و این موضوع در انتخابات پارلمانی خودش را نشان می‌دهد، ۸۳ درصد مردم رأی سفید داخل صندوق می‌اندازند. این اتفاق خشم دولت مرکزی را برمی‌انگیزد و آن‌ها تلاش می‌کنند با ایجاد محدودیت‌های مختلف از جمله محرومیت‌های اقتصادی مردم را تحت‌فشار بگذارند تا از رأی‌شان برگردند. در ضمن مأموران دولت تلاش می‌کنند بفهمند چه کسی رهبری مردم را در این ماجرا برعهده دارد. چشم‌پزشک و همسر چشم پزشک که در داستان کوری نقش بسیار مهمی داشتند در این داستان هم حضور دارند.

همانند داستان کوری، در بینایی هم نه افراد اسم دارند و نه مکان‌ها و همین موضوع این احساس را در مخاطب ایجاد می‌کند که شهر داستان کوری می‌تواند داستان شهر و زندگی خودش باشد. یکی از دلایلی که دو کتاب کوری و بینایی توانستند در سراسر دنیا توفیق پیدا کنند همین حس نزدیکی و همذات‌پنداری‌ای است که هرکسی می‌تواند با داستان پیدا کند.

ادبیات ساراماگو مختص خودش است، جملات بدون نقطه‌گذاری که فقط کاما در آن‌ها به کار می‌رود، پاراگراف‌های طولانی و تو در تو و جمله‌‌های بسیار بلند مشخصات نثر او در بینایی هستند. مشخصاتی که نه‌تنها این کتاب را پیچیده نکرده‌اند که باعث برقراری ارتباط بهتر و فضاسازی جذاب‌تر شده‌اند.

درباره ژوزه ساراماگو، نویسنده کتاب صوتی بینایی

ژوزه ساراماگو، مشهورترین نویسنده‌ی پرتغالی تاریخ و برنده‌ی نوبل ادبیات ۱۹۹۸ است. او سال ۱۹۲۲ در شمال لیسبون در پرتغال به دنیا آمد و در روزگار جوانی عضو حزب کمونیست بود. ساراماگو خیلی زود و از دوران نوجوانی کارکردن در حرفه‌های مختلف را شروع کرد و مدتی هم به‌عنوان روزنامه‌نگار فعالیت می‌کرد. اولین کتاب‌های ساراماگو موفقیتی را در پی نداشتند و ناشران هم تمایل چندانی به کار با او نشان نمی‌دادند. این ناکامی‌ها تا سال ۱۹۸۸ که رمان بالتازار و بلموندا به انگلیسی ترجمه شد ادامه داشت اما از آن زمان فقط ۷ سال طول کشید تا این نویسنده جایزه‌ی کاموئیشن را به دست آورد و سه سال بعد از آن هم نوبل ادبیات به ساراماگو تعلق پیدا کرد. آثار متعددی از این نویسنده به جای مانده است. سال مرگ ریکاردو ریش، همه نام‌ها، دخمه، همزاد، وقفه در مرگ، خاطرات جوانی من، سفر فیل و قابیل تعدادی از این کتاب‌ها هستند. آثار ساراماگو به نابرابری‌های اجتماعی حمله می‌کند و باورها و حکومت‌ها را به چالش می‌کشد. ژوزه ساراماگو در سال ۲۰۱۰ در خانه‌اش درگذشت.

ترجمه و انتشار کتاب صوتی بینایی

چندین و چند ترجمه از کتاب بینایی در بازار کتاب ایران وجود دارد و مترجمان زیادی سعی کرده‌اند بهترین نسخه‌ی فارسی را در اختیار کتابخوان‌های فارسی زبان قرار دهند. یکی از این مترجمان اسدالله امرایی است. دانلود کتاب بینایی ترجمه اسدالله امرایی از فیدیبو ممکن است. گویندگی نسخه‌ی صوتی این ترجمه را رضا عمرانی بر عهده داشته و ماه آوا آن را در بازار کتاب ایران عرضه کرده است. کتاب صوتی بینایی رایگان نیست اما قیمت آن نسبت به نسخه‌های چاپی و الکترونیکی بسیار مناسب است.

چرا باید کتاب صوتی بینایی را شنید؟

بینایی ژوزه ساراماگو یک کتاب معمولی نیست، این کتاب یکی از مهم‌ترین آثاری است که هر فردی که می‌خواهد عنصری فعال و نه منفعل در جامعه‌اش باشد باید آن را بخواند. ساراماگو با توصیفات دقیق و تصویرسازی‌های کاملش از شرایط روبه‌روی هم قرارگرفتن مردم و یک دولت به‌اصطلاح دموکراتیک

توانسته مخاطب را به فکر وادارد و او را مجبور کند به آنچه ورای زندگی روزمره‎‌اش اتفاق می‌افتد بیندیشد. شنیدن کتاب صوتی ژوزه ساراماگو می‌تواند بهترین انتخاب برای پرکردن زمان‌هایی که در آشپزخانه، اتاق انتظار مطب پزشک یا تاکسی و اتوبوس می‌گذرانید باشید. کتاب صوتی بینایی را به همه‌ی آن‌هایی که به زندگی اجتماعی‌شان اهمیت می‌دهند توصیه کنید.

در بخشی از کتاب صوتی بینایی می‌شنویم

بیشتر از یک ساعت است که در این جا هستیم، دریغ از یک نفر، بله آقا، می‌دانم، هیچ راهی برای جلوگیری از طوفان نیست، بله آقا می‌دانم، باد، باران و سیل، بله قربان، صبر خواهیم کرد، بله قربان، ما ایستاده‌ایم، اصلاً برای همین کار آمده‌ایم، خبردار و آماده باش. از این لحظه به بعد، رئیس شعبه اخذ رأی جز چند حرکت سر، چند صوت گنگ و دو سه جمله ناتمام حرکتی نکرد. وقتی گوشی را گذاشت به همکارانش نگاه کرد، ولی در واقع آن‌ها را نمی‌دید، انگار در برابرش منظره‌ی اتاقک‌های اخذ رأی خالی را می‌دید، با لیست‌های انتخاباتی دست‌نخورده، رؤسا و منشی‌هایی که منتظر نشسته بودند، ناظران احزاب که با بی‌اعتمادی به هم نگاه می‌کردند و در این فکر بودند در این وضع، کی برنده و کی بازنده است و در دوردست، یکی از کارمندان حوزه‌ی انتخاباتی خیس آب از دم در برمی‌گشت تا بگوید هیچ کسی نمی‌آید. نماینده‌ی حزب میانه‌رو پرسید، از وزارتخانه چه جوابی دادند، آن‌ها خودشان هم نمی‌دانند چه کنند، خب البته طبیعی است که با این هوای بد، بسیاری در خانه بمانند، اما ظاهراً در تمام شهر همین وضع حاکم است، بنابراین حرفی برای گفتن ندارند، نماینده‌ی حزب راست پرسید، منظورتان از ظاهراً چیست، در بعضی از حوزه‌ها، عده‌ی کمی رای دهنده مراجعه کرده‌اند، اما در کل تاکنون چنین وضعی سابقه نداشته است، نماینده حزب چپ پرسید، در سایر مناطق کشور وضع چه‌طور است، ظاهراً بارندگی فقط در پایتخت نیست، موضوع گیج کنند همین جاست، مناطقی هم هست که بارندگی در آن‌جا به همین شدت است، اما مردم برای رأی دادن پای صندوق‌های رأی آمده‌اند، منظورم این است، در مناطقی که هوا خوب است حضور رأی‌دهنده‌ها بیشتر به نظر می‌آید و در مورد وضع هوا، می‌گویند طبق پیش‌بینی هوا تا اواسط روز مساعد می‌شود، منشی دوم که تا آن لحظه هیچ دهان باز نکرده بود، گفت، به این پیش‌بینی‌ها نمی‌شود اعتماد کرد و احتمال دارد از این هم که هست بدتر شود.