کتاب صوتی 53 نفر نشر آوانامه

- بزرگ علوی، پیشگام و بزرگ داستان‌نویسی: بزرگ علوی در سال ۱۲۸۳ خورشیدی، در خانواده‌ای از هواخواهان جنبش مشروطه، در تهران متولد شد. در نوزده سالگی همراه پدر تاجرش به آلمان رفت و در رشته‌های علوم تربیتی و روان‌شناسی به تحصیل پرداخت تا پس از بازگشت به ایران به آموزگاری مشغول شود. علوی در سال ۱۳۰۷ به ایران بازگشت و ابتدا در شیراز و سپس در تهران مشغول تدریس شد. داستان «سرباز سربی» که از نخستین داستان‌های برجسته‌ی اوست در همین سال‌ها نوشته شده است. بزرگ علوی به همراه صادق هدایت و صادق چوبک از پیشگامان داستان‌نویسی نوین در ایران هستند و این سه را پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند. علوی در کنار تدریس و داستان‌نویسی به سیاست نیز روی آورد و در انتشار مجله دنیا همکاری داشت. او به مدت چهار سال از ۱۳۱۶، یعنی سال‌های پایانی حکومت رضاشاه، زندانی بود. علوی به هنگاه کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در ایران نبود و پس از آن نیز به آلمان رفت و در دانشگاه مشغول تدریس شد و علاوه بر داستان‌نویسی، پژوهش‌های درباره ایران‌شناسی و زبان فارسی انجام داد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ برای مدت کوتاهی به ایران بازگشت، اما سپس به آلمان برگشت و در سال ۱۳۷۵ دیده از جهان فروبست. - ورق‌پاره‌هایی که در زندان ارزش دیگری دارند: علوی در قالب فعالیت‌های سیاسی به مرام کمونیست علاقه پیدا کرد و در ۱۳۲۰ در بنیان‌گزاری حزب توده نقش داشت. علوی در سال ۱۳۱۶ جزو ۵۳ نفر دستگیر شده از افرادی که به کمونیسم گرایش داشتند بود. این دستگیری گسترده، بزرگ‌ترین دستگیری سیاسی دوران رضاشاه نامیده می‌شود. کتاب «ورق پاره‌های زندان» دست‌نوشته‌های اوست که به صورت مخفیانه و روی کاغذ سیگار، کاغذ قند و پاکت‌های میوه در دوران زندان نگاشته شده است. به اعتراف خودش، این کتاب آن طور که مخاطب انتظار دارد، داستان زندان و شرایط آن نیست و بیشتر شرح حال و داستان زندگی چند تن از هم‌بندان او در زندان است. - من و پنجاه و دو نفر دیگر: علوی در مقدمه کتاب «۵۳ نفر» با پذیرش انتقاد خوانندگان در مورد کتاب «ورق پاره‌های زندان»، این کتاب را پاسخی به انتظار آنان می‌داند. او در این کتاب از شرایط زندان و زندان‌بانان، که خود آن‌ها را «میرغضب‌ها و دوستاق‌بان» می‌نامد، نوشته است. از کسانی که به قول او «شمرهای دوره‌ی جدید که به لباس شهربانی و قاضی و وزیر درآمده بودند». اما او در کتابش اسمی از این افراد (که آن‌ها را محصول اوضاع و احوال دورانی سیاه می‌داند) نمی‌برد، چرا که این اشخاص را در دوران خود مهم می‌بیند و با نام نبردن از آن‌ها تلاش دارد تا به کتاب خود بیشتر جنبه‌ی تاریخی بدهد. «۵۳ نفر» ماجرای دستگیری بزرگ علوی و ۵۲ نفر دیگر از زمان بازداشت، زندان و محاکمه است که به شیوه‌ای استادانه، با روایت داستانی و مستندگویی ترکیب شده است. علوی این کتاب را ده سال پس از آزادی، یعنی در سال ۱۳۳۰ منتشر کرد. - میراث بزرگِ بزرگ علوی: چشم‌هایش برجسته‌ترین رمان بزرگ علوی است. گیله مرد، چمدان، میرزا، سالاری‌ها و ورق‌پاره‌های زندان از دیگر آثار اوست که نسخه صوتی تمامی آن‌ها توسط نشر صوتی آوانامه منتشر شده است و اینک کتاب حاضر با صدای تایماز رضوانی منتشر می‌شود.