کتاب «انفطار صورت» نوشته نوشته سیدمرتضی آوینی (۱۳۷۲-۱۳۲۶) است.
آوینی فیلمساز مستند و روزنامهنگار حوزه دفاع مقدس بود که در سال ۱۳۷۲ بر اثر ترکش مین به شهادت رسید.
این کتاب نوشتاری از آوینی است که در آن به هنر گرافیک، تاثیر، هدف و نقش آن در جامعه ایران پرداخته است. او از منظر خود ابعاد مختلف این هنر را مورد بررسی قرار داده و سعی داشته تا ویژگی خاص آن، یعنی وجه تبلیغاتی را تبیین کند.
در بخشی از کتاب «انفطار صورت» میخوانیم:
گرافیک هنری است که اگرچه زمینههای پیدایش آن را به گذشتههای دور میرسانند، اما در حقیقت، مولودی است از موالید تمدن جدید بشری؛ آیینهای ـ نه تمامنما ـ برای خصوصیاتی که این عصر را از دیگر اعصار تاریخ کرۀ زمین متمایز میسازد و این تمدن را از تمدنهای کهن.
اگر تکنولوژی چاپ نبود، گرافیک هم نبود؛ اما از آن مهمتر، اگر جهان امروز در تسخیر مناسبات اقتصادی جدید و تولید و مصرف نمیبود، گرافیک نیز جهان امروز را تسخیر نمیکرد. گرافیک انسان امروز را تسخیر کرده است، و مگر همین را دربارۀ ماشین نمیتوان گفت؟ چرا؛ روح انسانِ امروز مسحور و مسخر ابزار و متُدهاست و در این تسخیر سحرآمیز، هر یک از ابزارها و متدها سهمی دارند متناسب با ماهیت خویش. سهم گرافیک بسیار عظیم است، اگر فقط به نقش آن در تبلیغات تجاری نظر کنیم.
دنیای جدید در تسخیر نظام اقتصادی جدیدی است که از طریق تکنولوژی بر روح و جسم انسانها تسلط یافته است. حیات این نظام اقتصادی به توسعة تولید وابسته است و توسعة تولید نیز به توسعة مصرف... و از همینرو، تبلیغات تجاریِ سراسر جهان در خدمت اشاعة مصرف است و هنر امروز، یا بیتعارف کمربسته خدمت تبلیغات است، یا غیرمستقیم بشر را به غفلت میکشاند تا رنج زندانی بودن و نفرت از زندانبانان خویش را فراموش کند».