کتاب تابوت های دست ساز نشر چشمه

کتابهایی که بر اساس ماجراهای واقعی روایت میشوند جذابیت دو چندانی برای خواندن دارند چرا که ما به عنوان مخاطب هر لحظه به این موضوع فکر میکنیم که این شخصیت ها در زمان آن واقعه چه احساسی داشتند و اگر ما جای آنها بودیم چه تصمیمی میگرفتیم. حال اگر این کتاب ژانر جنایی داشته باشد و اگر قرار باشد خودمان را جای کارآگاه اصلی بگذاریم و دنبال یک قاتل زنجیره ای برویم چه احساسی خواهیم داشت؟

ترومن کاپوتی در کتاب تابوت‌های دست‌ساز گزارشی داستان گونه از یک جنایت واقعی در آمریکا را روایت می‌کند.

درباره کتاب تابوت‌های دست‌ساز

تابوت‌های دست‌ساز نوشته‌ی ترومن کاپوتی نویسنده‌ی معروف آمریکایی است. این کتاب اولین بار در سال در سال ۱۹۸۰ در مجموعه‌ی «موسیقی برای آفتاب‌پرستان» منتشر شد و باعث شد کاپوتی دوباره به روزهای اوج نویسندگی باز گردد. همانطور که روی جلد کتاب نوشته است، این اثر گزارش واقعی از یک جنایت آمریکایی است که داستانی هولناک و دلهره‌آوری را برای علاقه‌مندان به ژانر پلیسی جنایی روایت می‌کند. کاپوتی به گفته‌ی خودش برای نوشتن این داستان‌ها و رمان‌های گزارش‌گونه جان کنده است. این کتاب بعد از انتشار شانزده هفته‌ی تمام در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز قرار داشت و از نظر بسیاری از افراد این همان چیزی است که از ترومن کاپوتی برمی‌آید. کتاب «تابوت‌های دست‌ساز» در سال 91 از سوی «نشرچشمه» با ترجمه‌ی «بهرنگ رجبی» در مجموعه‌ی «جهان ‌نو» منتشر شده است.

خلاصه داستان تابوت‌های دست‌ساز

در دهه‌ی هفتاد میلادی یعنی از مارس 1975 در دهکده‌ی کوچکی در غرب آمریکا نزدیک چندین قتل مرموز و پیچیده اتفاق می‌افتد. هیچ‌کدام از این قتل‌ها با هم ارتباطی ندارند اما تنها چیزی که بین آن‌ها مشترک است یک تابوت دست‌ساز کوچک است که هر کدام از آن‌ها قبل از مرگ خود از قاتل هدیه می‌گرفتند. کارآگاه جیک پیر از طرف دایره تحقیقاتی ایالت مأمور است تا به این پرونده عجیب و معماگونه رسیدگی کند. ترومن کاپوتی دوست جک پپر که نویسنده است همراه او می‌شود تا بفهمند راز این قتل‌های زنجیره‌ای چیست به دنبال قاتل و انگیزه‌های او هستند اما اوج داستان زمانی است که آن‌ها بعد از چند قتل متوجه می‌شوند که این جنایت‌ها کار چه کسی است و با چه انگیزه‌ای مرتکب چنین جنایتی شده است؛ اما مشکل آن‌ها در این است که هیچ مدرک و ادله‌ی محکمی پسندی برای دستگیری او ندارند و با این وجود قاتل به قتل‌های خود ادامه می‌دهد و ...

ویژگی‌های کتاب در یک نگاه

• این کتاب 101 صفحه دارد و در ژانر پلیسی، جنایی و معمایی نوشته‌شده است. فضاهای هولناک و رعب‌آور این داستان برای خواننده شبیه دیدن یک فیلم رمزآلود و معمایی جذاب خواهد بود.
• زبان کتاب ساده و روان است. ترومن این کتاب را به شکل گزارشی و گفت‌وگو محور نوشته است. 
• ترومن کاپوتی با تلفیق رمان‌نویسی و گزارشگری داستان جنایی واقعی را به سبک مدرن خلق کرده است. در واقع این کتاب برخلاف داستان‌های جنایی روایتی متفاوت و جدید دارد. در داستان‌های پلیسی جنایی معمولا خواننده به دنبال قاتل تا انتهای کتاب همراه نویسنده است و تا زمانی که قاتل دستگیر نشود کتاب حالت معماگونه‌ی خود را حفظ می‌کند؛ اما در این داستان از همان صفحات ابتدایی مخاطب با قاتل آشنا می‌شود و حتی اسم او را هم می‌داند و تا انتها با هدف دستگیری او با نویسنده همراه می‌شود.
• داستان کتاب تابوت‌های دست‌ساز از یک جنایت واقعی که در سال 1975 در آمریکا اتفاق افتاده گرفته شده است. ترومن کاپوتی نویسنده این کتاب خود با نام ت.ک به عنوان یکی از شخصیت‌های اصلی و دوست کارآگاه در این پرونده حضور دارد. با خواندن این کتاب می‌توان به‌نوعی کاپوتی را بهتر شناخت چراکه او در این اثر مستقیم حضور دارد.
• سابقه‌ی ژورنالیستی کاپوتی در این اثر نمایان شده است و روند ماجرا و افشای اطلاعات از طریق گفت و گوها در این کتاب شکل می‌گیرد. پس می‌توان این کتاب را به افرادی که اهل توصیف نیستند با خیال راحت پیشنهاد کرد.

در بخشی از کتاب تابوت‌های دست‌ساز می‌خوانیم

شهری در یکی از ایالت‌های کوچکِ غربی. شهر مزارعِ پهناور بسیاری در خودش جا داده و پنبه زارهایی در اطرافش است؛ با جمعیتی کمتر از ده هزار، دوازده کلیسا و دو رستوران دارد. توی خیابانِ اصلی شهر تالار سینمایی هست که اگرچه ده سالی می‌شود فیلمی نشان نداده، همچنان بی‌روح و ملال‌انگیز سر پاست. شهر زمانی هتلی هم داشته اما حالا تعطیل شده و این روزها تنها جایی که یک مسافر می‌تواند تویش سرپناهی پیدا کند، مُتل پرِیری است.

مُتلی است تمیز، اتاق‌هایش حسابی گرم‌اند؛ این کُلّ چیزی است که می‌شود درباره‌اش گفت. مردی به نام جِیک پِپِر تقریباً پنج سالی آن جا زندگی کرده. پنجاه و هشت ساله است، زن مُرده با چهار پسرِ ازآب وگِل درآمده. قدش پنج پا و ده است، در سلامتِ کامل و پانزده سالی جوان‌تر از سنّش نشان می‌دهد. چهره‌ی ساده‌ی خوش‌ترکیبی دارد، با چشمانی به رنگِ آبی روشن و دهانی کوچک و جمع‌وجور که حالت‌های عجیب و غریبی می‌گیرد، حالت‌هایی که بعضی وقت‌ها خنده‌اند و بعضی وقت‌ها نه. سرّ ِ ظاهرِ پسربچه وارش در لاغر و باریک بودنش نیست، در گونه‌های برآمده‌ی به رنگ سیب‌های رسیده‌اش هم نیست، در خنده‌های پررمزورازِ شیطنت بارش هم نه در موهایش است که این آدم برادرِ کوچکِ کسی دیگر به نظر می‌رسد: طلایی سیر، کوتاه شده و چنان پیچ‌خورده بالای پیشانی که واقعاً نمی‌تواند شانه‌شان کند؛ سرش را تقریباً خیسِ آب می‌کرد.

جیک پپر کارآگاهی است که دایره‌ی ایالتی تحقیقاتِ جرم‌شناسی استخدامش کرده. همدیگر را بارِ اول از طریقِ یک دوست مشترک دیده بودیم، یک کارآگاهِ دیگر مال یک ایالت دیگر. سال ۱۹۷۲ نامه‌ای نوشت و گفت دارد روی پرونده‌ی قتلی کار می‌کند، ماجرایی که ممکن است موردعلاقه‌ی من باشد. بهش زنگ زدم و سه ساعت حرف زدیم. بسیار علاقه‌مند پرونده‌ای شدم که ماجرایش را برایم تعریف کرده بود، ولی وقتی حرفِ این را پیش کشیدم که بروم آنجا و خودم اوضاع را بسنجم و ببینم، نگران شد؛ گفت شاید هنوز وقتِ این کار نباشد و تحقیقاتش به خطر بیفتد، اما قول داد مرا باخبر نگه دارد.

درباره ترومن کاپوتی

ترومن کاپوتی که نام اصلی او ترومن پرسونز است در سال ۱۹۲۴ در آمریکا متولد شد. از ده سالگی شروع به نوشتن کرد و در جوانی اولین رمان خود را با عنوان «میریام» منتشر کرد. اغلب داستان‌های کوتاه، رمان‌ها، نمایشنامه‌ها و آثار غیرداستانی که از ترومن منتشر شده اند جزو آثار موفق و پر فروشی بوده اند.

«صبحانه در تیفانی» و «در کمال خونسردی» دو اثر مهم و مشهور از هستند که هر دو به فیلم‌های بسیار موفقی تبدیل شدند. «صداهای دیگر، اتاق‌های دیگر»، «درخت شب»، «موسیقی برای آفتاب‌پرست‌ها»، «خاطره‌ای از کریسمس» نمایش موزیکال «گلخانه»، «درخت شب» و «گذرگاه تابستان» از جمله آثار کاپوتی هستند.

این نویسنده‌ی آمریکایی سال‌های آخر عمر درگیر مصرف مواد مخدر شده بود. کاپوتی جزو نویسندگان پیشرو در عرصه داستان‌نویسی و روزنامه‌نگاری بوده است. او درنهایت در 59 سالگی بر اثر سرطان ریه از دنیا رفت.