آلبر کامو از مهمترین چهرههای فرهنگی در فرانسه و اروپای قرن بیستم میلادی است که با نوشتن نمایشنامه، رمان، نقد ادبی و مقالات فلسفی و سیاسی شهرهی عالم و آدم است.
او در الجزایر زاده شد و در میان دو جنگ در اروپا بالید و همزمان با اشغال فرانسه به اوج شهرت رسید. کامو در سال ۱۹۵۷ میلادی برندهی جایزهی نوبل ادبی شد و اندکی پس از آن جان باخت.
از مهمترین آثار او رمانهای «بیگانه»، «سقوط» و «طاعون» است. همچنین او نمایشنامههایی چون کالیگولا و سوءتفاهم و مجموعهداستانی به نام خموشان در کارنامه دارد.
رمان «بیگانه» حدیث زندگی مورسو است؛ کارمندی که پس از بازگشتن از مراسم خاکسپاری مادرش درگیر ماجراهایی میشود که پای او را به قتل و جنایت باز میکند و در نهایت با محاکمه و مرگ او پایان میگیرد.
رمان بیگانه علاوه بر شرح زندگی مورسو با افکار و تأملات او در دوران حبس تا دم مرگ ادامه مییابد. بسیاری بر این باورند که مورسو قهرمانی است مفلوک که شجاعت بودنش را به عهده میگیرد تا ارزش زیستن را دریابد و اگرچه شرور نیست، صادقانه گرفتار نیرنگ این عالم میشود.
روشنفکران فرانسوی نخست بر این گمان بودند که سرنوشت مورسو حدیث فرانسویانی است که گرفتار ارتش اشغالگر شدهاند، اما بسیاری، پس از درنگ بر وضع بشر و اوضاع تمدن اروپا، آن را به کل فرهنگ غربی تعمیم دادند و سپس مورسو نماد انسان مدرنی شد که دست خالی به مصاف تقدیری میرود که منکر آن است.