کتاب صوتی تاراس بولبا نشر مجید

اگر صرفا به عنوان یک داستان و روایت قتل و غارت یک قوم جنگجو به این کتاب نگاه کنیم کتاب جالب و سرگرم‌کننده‌ایه. اما نکته اینجاست که روسها تلاش می‌کنن همچین غارت‌نامه‌ای رو به عنوان حماسه جا بزنن و اونو هم‌طراز حماسه‌های ملی بزرگ سایر ملتها قلمداد کنن. در این کتاب یه عده قزاق مسیحی ارتدوکس که به دلیل معاهده‌ای مدتها به جنگ نرفتن حوصله‌شون از نشستن توی اردوگاه سر میره و تصمیم میگیرن به قصد چپاول به بعضی شهرهای بی‌دفاع مرزی حمله کنن. بعد بهانه دینی هم دستشون میفته و تصمیم میگیرن به جنگ کفار برن یعنی مسیحیان کاتولیک! البته در شهرهای ثروتمند! اونم نه در برابر یک ارتش و نیروی کارآزموده جنگی؛ بلکه در برابر زنان و کودکان و سالخوردگان بی‌پناه. و جالب اینجاست که حضرت گوگول کشتار زنان حامله و کودکان رو با چنان شور و حرارتی ستایش می‌کنه که یک صدمش رو از فردوسی در ستایش رستم بعد از کشتن دیو سپید نمی‌بینیم! و هر وقت یکی از این راهزنها کشته میشه جناب گوگول را می‌بینیم که فرشته‌ها رو به زمین میاره تا روحش رو به ملکوت ببرن یا مسیح رو روی ابرها به پیشبازشون می‌فرسته که روحشون رو بنوازه و بگه شما کار خیلی خوبی کردین! در حماسه ملی روسها انسان بودن و اخلاق و جوانمردی هیچ جایگاهی نداره و عشق در معرض اتهامه و به شدت مجازات میشه. تنها دو چیز هست که به آدمی ارزش میده: قزاق یا کازاک بودن و ارتدوکس بودن. و تاراس بولبا که هر دوی اینها هست بخاطر کشتار زنان و کودکان غیر قزاق و غیر ارتدوکس تبدیل به قهرمان ملی میشه حتی اگر در برابر مردان جنگی دشمن تنها کاری که انجام میده فرار باشه. ادبیات روسیه یک برند معتبره و همین امر باعث میشه هر محصولی که در اون خاک به عمل بیاد شانس مقبولیتش بیشتر از محصولات سایر خاکها باشه و این مقبولیت لزوما همیشه به دلیل شایستگی خود اثر نیست. اگر اثری مثل تاراس بولبا در ادبیات قرن ششم یا نهم ایران پدید میومد و در اون پیروان یک مذهب اسلامی به دلیل غارت و کشتار زنان و کودکان یک مذهب اسلامی دیگه تحسین و ستایش میشدن امروز به عنوان یک لکه ننگ فرهنگی تلاش می‌کردیم فراموشش کنیم. اما در ادبیات قرن نوزدهم یعنی در دوران مدرن، چنین اثری در روسیه به عنوان حماسه ملی معرفی میشه و همه در مقابلش خم و راست میشن.

عالی‌ست

شاهکار