کتاب پاریس از دور نمایان شد نشر اطراف

ما گاهی با شهری رفاقت می‌کنیم، گاهی نسبت به شهر بی‌تفاوتیم و گاهی خصومت و دشمنی داریم. شهرها شبیه آدم‌هایند. تکلیف رابطۀ ما با آدم‌ها مشخص است، می‌دانیم چرا با یکی دوستی و با دیگری عناد داریم، چرا با یکی راحتیم و با دیگری سخت کنار می‌آییم. اما با چه معیاری شهری را دوست داریم یا دوست نداریم‌: معماری‌؟ فضای کوچه و بازار؟سبک زندگی مردم؟ آداب و رسوم؟ سوغات و کالاها؟ روح شهر کلاف پیچیده‌ای از عناصر دیدنی و نادیدنی‌اش است. همۀ شهرها با مجموعه‌ای از عناصرشان شکل می‌گیرند. تبریز بدون ایل‌گلی، مشهد بدون حرم شریف رضوی، اصفهان بدون میدان نقش جهان، یزد بدون میدان امیرچخماق، شیراز بدون حافظیه، لاهیجان بدون شیطان‌کوه، اهواز بدون پل کارون، کرمانشاه بدون طاق بستان چگونه جاهایی بودند؟ ساکنان شهر روح مکان را درک می‌کنند یا مسافرانش؟ به نظر می‌رسد پاسخی قطعی برای هیچ‌کدام این سوال‌ها وجود ندارد.