کتاب صوتی واپسین انسان نشر آوانامه

- انسان اصطلاح «واپسین انسان» را اولین بار فردریش نیچه در کتاب «چنین گفت زرتشت» بیان کرده است و منظور او از این اصطلاح، پست و حقیرترین افراد، و حقیر شمردن افرادی که در مقام انسانی حقیرترند است. قلم هیولای ادبی این اثر را به نگارش درآورده و هیولای ادبی کسی نیست جز موریس بلانشو. موریس بلانشو زاده ۱۹۰۷ رمان‌نویس، نظریه‌پرداز ادبی، و فیلسوف فرانسوی بود که در طی زندگی خود تمایلی به دیده شدن و شاید معروف شدن نداشت و مصاحبه‌های مطبوعاتی نیز انجام نمی‌داد. در این اثر که به‌صورت داستانی است، فلسفه‌ای در مورد دیگری خواهید شنید؛ دیگری‌ای که ما او را شکل می‌دهیم. دیگری که شاید آن چیزی که او را در ذهن خود ساخته‌ایم، نباشد، اما این ذهن ما و خاصیت آن است. ذهن ما با توجه به اطلاعات و ظواهر هر چیز از آن گاهی کاه می‌سازد و گاهی کوه. - واژه و آوا گاهی واژه‌های محکم و به‌جا و گاهی‌هم آواهای صحیح و رسا اثرگذاری یک مطلب را به درون ذهن ما چند برابر می‌کنند. کتاب صوتی «واپسین انسان» از این نوع آثار است که نشر صوتی آوانامه با همکاری انتشارات مولی و صدای فریاد موسویان آن را تولید و منتشر کرده است. - آرامش اگر در مورد آن‌چه که اتفاق افتاد فکر کنم، می‌توانم بگویم که آن اتفاق برای من آمیخته با آرامشی‌ست که مرا مجاز می‌دارد تا با آن مواجه گردم. این آرامش نوعی آرامش مهار کننده بود، و بسیار نزدیک به کلامی که از دور دست‌ها می‌آمد: روی هم‌رفته قبای تنم نبود، حتی به تنم زار می‌زد، اما مخل آسایشم نبود، من سهم خودم را از آن داشتم، لمسم می‌نمود، حتی اندکی مرا پس می‌زد، انگار که مرا در کنار لحظه‌ای نگاه می‌داشت که می‌بایستی آرامش داشته باشم.