کتاب زنی نیمه انسان نیمه هیچ نشر قصه باران

و من دختر جنگ زده‌ای که یک سالگی‌اش را به آتش بازیِ تیر و خمپاره جشن گرفته و کودکی‌اش را گُم کرده است هنوز خاطره‌ی اولین فرار را یادم هست مادرم آرزوهایش را در حیاط خانه چال کرد و زنانگی‌اش را در پوتین‌هایی که دویدن را برایش آسان‌تر می‌کرد و سال‌ها بعد نه اثر از خانه بود نه حیاط و نه آرزوهایش بعد از آن همچون قوم بنی‌اسرائیل انگار که به جایی تعلق نداشت چشمانش آواره بودند و تنها دارایی‌اش قلبی بود که به هیچکس تعلق نداشت و من خاکستر جا مانده‌ی نسلی سوخته با هر نسیم از گوشه‌ای زبانه می‌کشم اما قلبم را محکم گرفته است مادر باید به جای او عاشقی کنم شاید زندگی کنم