کتاب «تسوکورو تاکازاکی بیرنگ و سالهای زیارت او» نوشته هاروکی موراکامی(۱۹۴۹) نویسنده مشهور ژاپنی است، که تاکنون جوایز ادبی متعددی دریافت کرده است. از جمله این جوایز میتوان به جایزه یومیوری، نوما و گونزو اشاره کرد. مهمترین اثر موراکامی «کافکا در ساحل» است که به سرعت توانست در فهرست پرفروشترینهای نیویورکتایمز قرار گیرد، شاید چیزی که آثار موراکامی را از دیگران متمایز میکند، استفاده او از عناصر بومی و فرهنگی ژاپن است که در جای جای نوشتههایش به خوبی مشهود است. آثار موراکامی را میتوان جزو ادبیات پست مدرن برشمرد که امروزه طرفداران زیادی در جهان دارد. داستان این کتاب درباره پسری به نام تسوکورو است که در سال ۱۹۹۵، دوستان نزدیکش که همکلاسیهای دبیرستاناش نیز هستند، ناگهان و بدون هیچ توضیحی تماسشان را با او قطع میکنند. و این اتفاق تاثیرات زیادی بر روحیه و ادامه زندگی تسوکورو می گذارد. ۱۶ سال بعد در سال ۲۰۱۱، تسوکورو به اصرار دوستدخترش به دنبال توضیحی برای این ماجرا، دوباره با دوستان سابقاش ملاقات میکند. در بخشی از این کتاب میخوانیم: پسری که اسمش تسوکورو تازاگی بود مُرده بود. در سیاهی بیامان، آخرین نفساش را کشیده بود و در فضایی روباز در دل جنگل دفن شده بود. بی صدا، پنهانی، پیش از سر زدن سپیده، زمانی که همه هنوز در خوابی عمیق بودند. هیچ نشانهای از گور نبود. و کسی که حالا ایستاده بود و نفس میکشید، تسوکورو تازاکیِ تازهای بود که ملالتش به کلی چیز دیگری شده بود. ولی فقط خودش خبر داشت. تصمیم هم نداشت به کسی بگوید.
فرمت محتوا | mp۳ |
حجم | 656.۲۸ مگابایت |
مدت زمان | ۱۱:۵۶:۰۲ |
نویسنده | هاروکی موراکامی |
راوی | مهبد قناعتپیشه |
ناشر | نوین کتاب |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
قیمت ارزی | 6 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
من کل کتاب رو با ترجمه ی امیرمهدی حقیقت از نشر چشمه خوندم . با نمونه ی همه ی ترجمه های موجود فیدیبو مقایسه کردم و الان متوجه شدم که ترجمه ی آقای حقیقت معرکه بود ... همه حس و حالِ خوب کتاب با ترجمه ی ایشون قابل درک بود. همون اندازه که نویسنده مهمه مترجم هم مهمه. این کتابو بخونید ..، امیدوارم انقدر دوستش داسته باشید که مثل من هوس کنید دوباره بخونید ...
کتاب خیلی خوبی بود. منم خیلی دوسش داشتم. البته ترجمه مترجم های دیگه رو نخوندم ولی خیلی جاهای کتاب حس می کردم مترجم با تلویح یا با اشاره ای کم رنگ از کنار حس و حالی می گذره که گمانم نویسنده به تفصیل بهش پرداخته بوده. شاید هم دلیلش محدودیت های ترجمه در ایران باشه که اجازه امانت داری در ترجمه رو از مترجم می گیره. با این حال از نحوه پرداختن به جزییات شخصیت اصلی داستان خیلی خوشم اومد و باید بگم کتابی بود که عمیقا من رو به فکر فرو برد.
کتاب خوبیه، راجع به حساییه که همهی ما تو زندگیمون گاهی تجربه میکنیم، گاهی راجع به خودمون یا دیگران تفکرات غلطی داریم که اذیتمون میکنن، ولی بعدا متوجه میشیم همشون اشتباه بوده و این قضاوت بد ما بوده که این همه مدت باعث آزارمون میشده. پ.ن: من اکثر کارای موراکامی رو دوست دارم. روایت های ساده ای که تورو درگیر میکنه. خوانشش هم خوب بود واقعا من دوست داشتم، ایرادی بهش وارد نبود و سازگار با فضای داستان.
اگر نوین کتاب گویا لطف کنه هزینه کنه و کار رو تدوین کنه تا ما صدای آب دهن قورت دادن راوی رو نشنویم خیلی ممنون میشم :|.
اولین کتابی بود که از موریکامی خوندم، جالب بود و گوش کردنش تجربه خوبی بود ولی چرا انقدر چالهی پر نشده داشت، مید وری کاوا چرا اومد تو داستان و رفت، هایدا چی شد؟ ماجرای اون انگشتا توی ایستگاه چرا پیش اومد!؟
به نظر من بهترین اثر موراکامی. مخلوطی از داستانی واقعی با بخش های فانتزی. کتاب کمی سانسور شده ولی به دلیل قدرت بسیار بالای خواننده کتاب بسیار جذابه. خواننده صدای بسیار خوبی داره و بسیار به داستان مسلطه.
چطور میشه اثار هاروکی موراکامی رو خوند و لذت نبرد... واقعا بازی با رنگ و اینکه ادمی چیزی که در گذشته جا بزاره در اینده اثارش اونو برمیگردونه به گذشنه داستان بسیار عالی بوددد
اونقدر دوستداشتنی و گیراست که دلم نمیآد تندتند بخونم؛ جهان قشنگ کتاب، حال خاصی داره که ذهن رو بدجور درگیر میکنه. مثل بقیه آثار موراکامی عالی بود؛ راوی هم که بینظیر بودن👌
من کتاب رو کامل گوش دادم بسیار لذت بردممثل کتابهای دیگر موروکامی عالی بود اما متاسفانه پایان کتاب کمی گنگ بود که حدس میزنم در ترجمه کتاب بسیار سانسور شده باشه
داستانی مدرن و جداب با روایت مناسب. متاسفانه آثار اغلب رمانهای موراکامی دچار تعدیل در ارشاد میشود که باعث باز نشدن بعضی گره های داستان است.