کتاب «قلعه سفید»، نوشته اورهان پاموک ( -۱۹۵۲)، نویسنده ترک و برنده جایزه نوبل در سال ۲۰۰۶ است.
فرید اورخان پاموک که در بازار کتاب ایران به نام اورهان پاموک شناخته میشود، یکی از پرمخاطبترین و تنها نویسنده برگزیده نوبل از کشور ترکیه است، او این اقبال را داشته که آثارش به بیش از ۵۶ زبان دنیا منتشرشده و در بسیاری از کشورها موردتوجه خوانندگان قرار گیرند.
اما این تنها آثار ادبی پاموک نیستند که از او چهرهای شناختهشده ساختهاند، اظهارات تاریخی، سیاسی و اعتراضات او نیز باعث شده تا رسانههای جهان به او توجهی ویژه داشته باشند، که از جمله میتوان به اظهارتش در مورد کشتار ارامنه در ترکیه و حکم ارتداد سلمان رشدی اشاره کرد.
این کتاب از آغاز تا پایان، اثری کاملا قصهگو است و میتوان آن را در گروه رمانهای تاریخی طبقهبندی کرد.
داستان این کتاب، درباره مردی عالم و دانشمند است که در یک کشتی ونیزی توسط ناوگان امپراطوری عثمانی دستگیر شده و به بردگی برده میشود. او که در ابتدا با خطر اعدام روبروست توسط مرد دیگری، با نام «استاد» که شباهتهای زیادی با مرد ونیزی دارد، خریداری شده و دانشمند ونیزی به استاد کمک زیادی می کند.
در بخشی از کتاب «قلعه سفید» میخوانیم:
«در میان دریای ساکن منتظر کشتیهای ترکها بودیم. به کابینم رفتم و مثل کسی که نه در انتظار دشمنانی است که زندگیاش را از بُن دگرگون خواهند کرد، بلکه منتظر دوستانی است که به مهمانی میآیند، اسباب و اثاثیهام را مرتب کردم. موقع ورق زدن کتاب گرانبهایی که از فلورانس خریده بودم، اشک در چشمهایم جمع شد. از بیرون صدای داد و فریاد و صدای گامهای شتابان میآمد. میدانستم که خیلی زود از کتابی که در دست دارم دور خواهم شد. اما میخواستم به جای فکر کردن به این موضوع، به نوشتههای کتاب بیندیشم. گویی تمامی گذشتهام ـ گذشتهای که نمیخواستم از دست بدهم ـ در میان افکار، جملهها و معادلات کتاب پنهان شده بود. جملاتی را که تصادفی به چشمم میخورد، مثل دعا، نجواکنان میخواندم؛ میخواستم تمام کتاب را در حافظهام حک کنم تا وقتی آنها میآیند، نه آنها و نه سختیهایی را که بر من تحمیل کردهاند، بلکه رنگهای گذشتهام را ـ مانند یادآوری کلماتِ کتابِ عزیزی که ازبر شده است ـ به یاد آورم».