تدوین و تکمیل تاریخ ادبیات پراکنده و زنده کردن آثار و افکار هنرمندان فکری و ادبی مناطق دور و نزدیک کشور، ما را با مشکلات، خواست ها، آرزوها، رنج ها، شکست ها و کامیابی های آنان آشنا می سازد و در نهایت جامعه را به نوعی خودشناسی فرهنگی و ملی نزدیک می کند. در نتیجه، این شناخت می تواند عصای دست مردم بویژه نوجوانان و جوانان، سرمایه ی بازشناسی هویت فرهنگی و خودباوری و آشنایی با خوب و بد زندگی باشد.
به طور قطع و مسلم، یکی از عالی ترین مظاهر فکر و فرهنگ یک جامعه، آثار منظوم و سروده های شاعران است که تفکرات فردی و تجربیات دسته جمعی مردم در دوران های مختلف را در دل خود نگه داشته است. بررسی آثار فکری و تجربه های فرهنگی و رویدادهای سیاسی، اجتماعی، تاریخی می تواند مردم را با اوج و حضیض فرهنگی جامعه آشنا سازد تا از آن به عنوان تجربه های بشری، برای رویارویی با مصائب و مضایق مسیر زندگی بهره برداری نمایند.
حفظ هویت فرهنگی، پایداری سیاسی و نفوذ فرهنگ و ادبیات هر کشوری در پهنه ی جهان امروز به شناخت مظاهر فرهنگی، باز آفرینی و ارائه ی هنرمندانه ی آنها در جامعه نیاز دارد تا دولت ها با تکیه بر آنها بتوانند به حرکت های فکری و فرهنگی موجود، جهت و سرعت بدهند.
این اثر، تلاش اندک و مختصر صاحب قلم در حد بضاعت علمی و توان و تشخیص او برای کمک به تکمیل تاریخ ادبیات منطقه و در نهایت تاریخ ادبیات ایران عزیز است.