تاریخ «نمایش در ایران»، همچون دیگر سرزمینها در جهان، پیشینهای دیرینه دارد. تاریخنگاران از گونههای گوناگون نمایش و خرده نمایش در این سرزمین پهناور یاد کردهاند. برخی از این نمایشها در دل آئینهای دینی و مذهبی جای داشته، برخی نیز از آن درباریان و فرادستان جامعه بوده، و بسیاری نیز به مردم فرودست جامعه تعلق داشته که نمایشهای شادیآور به ویژه در جشنهای مردمی و روستایی از این دستاند.
اما آنچه ما «تئاتر»ش مینامیم و میخوانیمش، آنچه که حاصل دادوستدهای فرهنگی، هنری و نمایشی آنهم به صورت زنجیرهای در غرب است، خیلی دیر، آنهم به سوغات به کشور ما میرسد.
تحولات سیاسی اجتماعی در دوران میانۀ دودمان قاجار در ایران (پایان سدۀ دوازدهم خورشیدی)، مناسبات اجتماعی و سفر شاهان و درباریان به ویژه سیاحان روشناندیش دست به قلم ایرانی به اروپا و برخورد آنان با «تئاتر» در غرب (که در میانۀ قرن نوزدهم میلادی در اوج شکوفایی و اجرایی خویش بود) سببساز و ورودِ اندیشۀ نمایش به سبک اروپایی در ایران گشت.
از همان آغاز آشنایی و تقلید تئاتر غربی در ایران، نمایش «کمدی» بیشتر با طبع شوخ و منتقد ایرانیان سازش داشت؛ از همین روی نخست ترجمه از آثار کمدینویسان اروپایی، ابتدا از طریق زبان واسطۀ ترکی عثمانی و سپس فرانسوی آغاز شد و همین موجب آشنایی فرهیختگان ایرانی با کمدی اروپایی به ویژه فرانسوی گردید.
تعلقِ خاطر ناصرالدینشاه قاجار و درباریانش به زبان و ادبیاتِ فرانسه، از همه مهمتر؛ تأسیس مدرسۀ «دارالفنون» به سال ۱۲۳۰ خورشیدی در تهران و چند سال بعد ایجاد تماشاخانه آن مدرسه و اجرای کمدیهای فرانسوی در آن، سرآغاز نهضت ترجمه و سپس نگارش کمدی ایرانی است.
بنابر اسناد تاریخی و نقلهای گفتاری و پژوهشهای نوشتاری و کمدیهای ترجمه شده و نگاشته شده طی یکصد سال اخیر، «کمدی ایرانی» را به هفت دوره بخش میکنیم و در هفت دفتر در این مجموعه از آنها سخن خواهیم گرفت.
-از پیشگفتار کتاب-
فرمت محتوا | epub |
حجم | 1.۰۳ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 192 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۶:۲۴:۰۰ |
نویسنده | داریوش مودبیان |
مترجم | داریوش مودبیان |
ناشر | گویا |
زبان | فارسی |
عنوان انگلیسی | Le Mèdecin Malgre lui |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۴/۰۲/۱۵ |
قیمت ارزی | 2 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |