کتاب از مغانه پارسی تا مجون تازی نشر نی

کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی

در فرهنگی غنی مانند فرهنگ پارسی، نیاز به اصلاح و پالایش زبانی که در طول شبانه روز به کمک آن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنیم، احساس می‌شود. به‌خاطر همین است که حداقل در 2 قرن اخیر، بزرگان ادب و فرهنگ ایرانی بارها تلاش کرده‌اند تا زبان فارسی را هم از کلمات غیر پاکسازی کنند و هم حرف زدن و نوشتن را تسهیل سازند. در کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی شاهد این هستیم که نویسنده تلاش باارزش انجام داده درباره دگرگونی واژه‌ها در سده‌های نخستین هجری قمری تا از این رهگذر، پی به این ببرد که چه واژه‌هایی و چرا حذف شده‌اند یا باقی مانده‌اند. این اثر که در دسته متون کهن فارسی جای می‌گیرد، توسط حسین ایمانیان نوشته شده و توسط نشر نی منتشر شده است.

درباره نویسنده

کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی توسط حسین ایمانیان نوشته شده است. حسین ایمانیان، در تمامی سطوح دانشگاهی در رشته زبان و ادبیات عرب تحصیل کرده است. در نتیجه، به‌عنوان کسی که کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری خودش را در این رشته گذرانده، تسلط کاملی بر ادبیات عرب دارد و می‌تواند به خوبی آن را با زبان فارسی مقایسه کند. ایشان در حال حاضر در دانشگاه کاشان تدریس می‌کنند و همچنین، مدیر گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان نیز به شمار می‌آیند. از آقای ایمانیان علاوه‌بر کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی یک اثر دیگر با نام فرهنگ تعبیرها و اصطلاحات روزمره نیز در دست است.

چرا باید کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی را بخوانیم؟

ایرانیان عموما نسبت به فرهنگ ایرانی و هویت ایرانی خودشان حساسیت زیادی دارند. بنابراین، اگر شما نیز به‌عنوان یک ایرانی تمایل دارید که شناخت بیشتری از هویت و فرهنگ ملی خود کسب کنید، لازم است که درباره زبانی که با آن صحبت می‌کنید نیز آگاه باشید. واقعیت این است که در میان واژگانی که ما روز و شب با آن‌ها صحبت می‌کنیم، کلمات عربی زیادی وجود دارند. بسیاری از این کلمات در طول زمان دچار تغییر و تحولاتی شده‌اند و در میان واژگان ما جای گرفته‌اند و برخی دیگر نیز، با واژگان فارسی ریشه مشترک دارند. کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی دقیقا درباره همین مساله نوشته شده و شما با مطالعه آن، به خوبی با روند دگرگونی واژگان آشنا می‌شوید.

بخشی از کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی

ممکن است مفهوم رایج مجون میان مسلمانان، یعنی هرزه گویی و اباحی گری (نه مغانگی که منظور ما در این پژوهش است)، در روزگار جاهلی و در شعر آن دوران نیز وجود داشته باشد، ولی مردم آن روزگار نه بر چنین رفتارها و سخنانی نام مجانه نهاده‌اند و نه موضوع سرزنش پذیری و بی توجهی به سرزنش دیگران –که از اصول مجانه است- جایی در آن شعر داشته است؛ بنابراین، هم خود واژه مجون و مجانه، واژه‌ای دخیل در زبان عربی به شمار می‌آید و هم مفهوم سرزنش در آن.

تا آنجا که بررسی کرده‌ایم، بسامد کاربرد واژه‌هایی که بر سرزنش و نکوهش دلالت کند، مانند لوم، ملالت، عزل و.... در سروده‌های جاهلی نسبت به سروده‌های روزگار اسلام و به ویژه عصر عباسی، بسیار کمتر است.

پیشنهادهایی برای علاقه مندان کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی

اگر از مطالعه کتاب از مغانه پارسی تا مجونه تازی لذت بردید، پیشنهاد می‌کنیم که این کتاب‌ها را نیز از دست ندهید:

·      کتاب برگردان روایت گونه شاهنامه فردوسی به نثر

اگر تمایل دارید داستان شاهنامه را بخوانید و در عین حال، از فضاسازی شاعرانه فردوسی نیز لذت ببرید، این کتاب برای شما مناسب خواهد بود.

·      کتاب گزیده تاریخ بیهقی

تاریخ بیهقی یکی دیگر از کتاب‌های باارزش کهن است که فارسی زبانان باید آن را بخوانند. انجام این کار، با کتاب گزیده تاریخ بیهقی راحت‌تر است.

·      کتاب کلیله و دمنه

با مطالعه این کتاب هم از داستان‌های جذاب آن لذت ببرید و هم اطلاعات زیادی درباره افسانه‌ها و حکایات کهن کسب کنید.