کتاب اشک بهشت نشر پندار تابان

هربار که از دانته چیزی می‌خوانم، این احساس بیشتر در من قوت می‌گیرد، که او از خوش‌اقبال‌های این دنیا نبوده ‌است. انسانی علاقه‌مند به شهر و دیارش که از آن ‌جا تبعیدش کنند، و سال‌ها آرزوی بازگشت به زادگاهش را در دل داشته باشد و از روی درد بگوید: « تو هم تلخی طعم نان خارجیان و دشواری بالا و پایین رفتن از پلکانی ناآشنا را تجربه خواهی ‌کرد. » حتی در مشهورترین تصویری که از او دیده‌ام گویی اخم برچهره دارد! اما انگار همین سختی کشیدن‌هاست که ‌جان را پخته می‌کند و توان آفریدن شاهکاری را به ‌آدمی می‌بخشد. دانته آلیگیری در ۱۲۶۵ میلادی در فلورانس ایتالیا به ‌دنیا آمد. وی در رشته‌‌های کلام، دستور زبان، ادبیات، خداشناسی و فلسفه تحصیل کرد. بعدها به عضویت هیأت حاکمه فلورانس برگزیده‌ و پس از سقوط دولت وقت از زادگاهش تبعید شد. دانته تا پایان عمر زندگی را در غربت گذراند. اگر چه تاریخ نگارش بزرگ‌ترین اثرش « کمدی الهی »، دقیقاً روشن نیست، اما می‌دانیم که آخرین بخش این کتاب اندکی پیش از مرگش پایان یافت. این مجموعه کوچک برگرفته از « کمدی الهی » است. -قسمتی از متن کتاب-