کتاب صوتی آدمخواران نشر رادیو گوشه

این کتاب کابوسیه که از بس سیاهه آدم گاهی به وقایعش شک می‌کنه و اگر شک نکنه از هیولایی که می‌تونه در درون خودش هم نهفته باشه به وحشت میفته. وقایع این کتاب حاصل جمع دو عامل جهالت به اضافه جماعته که نیاز به یک موتور محرک هم داره که می‌تونه عشق و تعصب باشه چه از نوع ناسیونالیستی مثل همین ماجرا یا از نوع ایدئولوژیک یا هر نوع دیگه. حالا اگه فشارهای روحی و روانی و اجتماعی ناشی از جنگ هم بهش اضافه بشه این هیولای فرانکنشتاین دست بازتری در خلق تابلوهای خونبار پیدا می‌کنه. متاسفانه این داستان، یک اتفاق استثنایی در تاریخ نبوده و موارد متعددی از این شهوت خشونت در تاریخچه لینچ کردنهای گوناگون بخصوص در آمریکای دوران برده‌داری یا در اروپای قرون وسطی وجود داره. همین امروز هم اگر غل و زنجیر قوانین و الزامهای حقوق بشری رو بردارن بشر این پتانسیل رو داره که چنین تابلوهای سیاهی را باز هم خلق کنه. کما اینکه همین الان هم وقتی این غل و زنجیرها مثلا در زمان جنگ برداشته میشه خیلی از آدمایی که مستقیما درگیر جنگ هستن به سرعت برمی‌گردن به تنظیمات کارخونه. گزارش راوی هم بسیار خوب و تاثیرگذار بود

عالی بود عالی بود چون واقعیت وجودی انسان هارو خوب به تصویر می‌کشید. جماعت حذب باد، صبح زنده باد و شب مرده باد! شاید هیچ وقت دیگه هیچ جا همچین فاجعه ای به این سهمگینی رخ نده اما جنایات و اتفاقات مشابه زیادی وجود داره که مشخص میکنه انسان هیچ وقت عبرت گیرنده خوبی نیست! عصبانی شدم که چرا جنایتکاران اون طور که باید قصاص نشدن! سه قسمت اول کتاب رو که شنیدم یک ماه طول کشید تا تونستم بقیه ش رو گوش کنم! حالم بهم میخورد و بهت زده بودم. راوی اولش حوصله سر بر هست اما بعد متوجه میشید که اون لحن سرد و خشک چه قدر به فضا سازی کمک می‌کنه و کاملا درسته که وقتی داری از چنین قساوتی حرف میزنی همین قدر ربات گونه تعریفش کنی چون این کارها انسانی نیست و عاری از احساس بودن کلام راوی کاملا مناسبه این داستانه. فقط میتونم بگم بمیرم براش:) واقعا هیچ موجودی در جهان نباید حتی یک هزارم این زجر رو تحمل کنه اما حیف که ظالمان همیشه وجود دارن...

سلام؛ در اولین قدم درباره ی گویندگی کتاب نظرم رو میگم و بعد درباره ی خود کتاب...ضدای راوی خوب بود اما نمیشه گفت عالی بود حد متوسطی بود مه من نشبتا تونستم ارتباط بگیرم و اما خود کتاب....(هشدار کمی اسپویل) چیزی که این داستان رو برای من به شخصه تلخ تر از چیزی که نویسنده نوشته بود کرد این بود که این اصلا داستان غریبی نبود...چه طول تاریخ خودمون چه در تاریخ کشورهای دیگه همیشه آلنی بوده که زمینش انداختن و با مشت و لگد روی سرش فرود اومدن شاید در طول تاریخ این تنها ادم خوری به معنای واقعی بوده باشه ولی توی ابعاد دیگه به معنای مجازیش ما شاهد ادم خوری های زیادی بودیم... از جالب ترین بخش هاش برام اونجایی بود ک همه دستاشون رو میبردن بالا در حالی که خیلیا حتی سوال رو هم متوجه نشده بودن بود.... و یک جایی از داستان بود که یکی از قاتلا اسم واقعی آلن رو استفاده میکنه اما بعد سریع دوباره بهش میگه پروسی و اصلاحش میکنه...انگار بخوای به خودت بقبولونی کاری که کردی درست بوده کتاب تلخی بود تلخ تر اینکه واقعی و پر تکرار در طول تاریخ بود

به نظرم در کل شنیدن این کتاب مفید بود و نشون میداد که انسلن ها تحت تاثیر اجتماع می تونن چقدر بی منطق و بی رحم باشن... اما خوب صحنه های دردناکی داشت که توصیف شکنجه های آلن بود که تحملشون راحت نبود در عین حال بدون اون صحنه ها این حد تاثیرگذاری رو نداشت... و درباره ی صدای راوی همه انتقاد داشتن، من هم ابتدای کتاب با صدای راوی اصلا ارتباط برقرار نکردم ولی از یه جایی به بعد باهاش مشکلی نداشتم، در عین حال کلیت صدای راوی هم بد نبود و دیالوگ و تقلید صدا رو به نظرم قوی بیان می کرد اما لحن بی حس راوی هم به نظرم با فضای داستان همخوانی داشت و در کل اونقدری که با توجه به نظرات توقع داشتم ناامید شم نشدم... در کل به نظرم این کتاب برای یکبار شنیدن یا خواندن ارزش داره

مانی فارسی

۱۴۰۳-۰۵-۲۸

4

صد صفحه به تصویر کشیدن چیزی که ما بهش می‌گیم «انسان». ما خودمون رو اینجوری «اشرف مخلوقات» می‌دونیم، درحالیکه «قسی‌القلب‌»تر از خودمون دیگه نیست. با هر کلمه، سوختم برای «الن». سوختم برای تمام اتفاقاتی که براش… تمام لحظاتی رو که کشید… تمام رنج‌ها… تمام دردها… اون هم سر چی؟ بیشتر از همه می‌سوزم برای خودم… برای تو… برای انسان… که هیچوقت «آدم» نمی‌شیم! اگر روحیه حساسی دارید، نخونید! یا شاید هم بخونید! اشک بریزید! بلکه «آدم» بشیم! در ضمن، روایت هم بسیار عالی و سرد [مناسب فضا] بود. ——— [اگر دوست دارین بیشتر از کتابایی که می‌خونم ببینید تلگرام می‌تونید به نشونی @ReadByMani دنبالم کنید.]

خوب این کتاب یکی از دارک ترین کتابایی بود که در زندگیم خوندم و کتاب خیلی تناقضای جالبی عجین با طنز داره هم در فرم و هم محتوا. طوری که گاهی در زجر آور ترین صحنه یهو پرت میزنی زیر خنده. در مورد جزئیات شکنجه ها خیلی زجر آور و طولانی بود و با جزئیات بود که فکر کنم داشت از عمد شورشو درمیارد. اگه اون تیکه اندازی های خنده دار نویسنده نبود، قابلیت اینو داشت که کتابو ادامه ندم از شدت درد وارده. این کتاب مناسب آدمای خیلی حساس نیس واقعا. کتاب در کل ارزش خواندن دارد هرچند ویژگی یک داستان تمام عیاد را ندارد و اینکه به نظر آقای علوی اجرای خوبی داشتن.

من اومدم کتابو گوش بدم اما تو قسمت درباره کتاب که با جمله( حتما اگر میخواهید کتابو تهیه کنید بخونیدش)شروع میشه سیرتاپیاز کتابو نوشتن!خب من الان چیه کتابو گوش بدم؟وقتی میدونم تهش چی میشه وخلاصه داستانم میدونم!توروخدا نکنید اینکارو همون مینوشتید واقعیه و از نویسنده میگفتید کافی بود.مگر اینکه من اشتباه میکنم و اون چیزا که نوشته شده فقط قسمت کوچیکی از داستانه!

این خصلت همه ملتهاست که در هر شرایط و موقعیت با جو حاکم همراه میشن و هیچ وقت از خودشون سوال نمی کنن که من چرا این جماعت را همراهی میکنم.تمام منافعی که نصیبشان شده را برای لحظاتی فراموش و در واقع بر علیه خودشان حرکت می کنن. به همین علت هست که اکثر اعتراضات با خیل کثیری شروع و در نهایت با تعداد محدودی فروکش می کنن. چرا که پس از گذشت مدتی از جو روانی موجود خود را خلاص می کنن و به واقعیت خودشان باز می گردند.

نسرین سلیمانی

۱۴۰۳-۰۴-۱۲

5

این غم‌انگیزترین حالت غمگین شدن است چی به سرمون اومده بود؟ جمعی از انسان‌هایی که ادعای وطن دوستی دارن و فشار جنگ و شرایط زندگی اون‌هارو به خوردن انسانی بی گناه سوق داده بود این دومین کتابیه که دارم از این نویسنده می‌خونم و کل کتاب در شوک وقایع رخ داده شده داخل کتاب بودم آلن، حس می‌کرد وسط یک کابوس گیر افتاده است. انگار خواب‌وخیال بود. نمی‌توانست واقعیت را بپذیرد. این رفتار آدم‌ها او را به ورطهٔ یأس و ناامیدی کشاند.

ممل کتابی

۱۴۰۰-۰۷-۲۴

5

اگر خیلی حساس هستید چند فصل رو نشوید. از فصل دکان آهنگری تا فصل فرغون رو نشوید چون شرح جزئیات شکنجه ها است ولی کلیت داستان قبل و بعدش به دستتون میاد. راوی خوبه. فضا رو به درستی ترسیم می‌کنه. با آرامش خونده که بهتر بود تندتر بخونه اما امکان تنظیم سرعت در اپلیکیشن برای چنین اوقاتی است. من با سرعت ۱/۴ برابر شنیدم.